Fasado
Fasado aŭ precipa domfronto. La vorto fasado devenas de la latina "facies" = aspekto trans la franca "facade") estas flanka (la surfacon formanta) parto de konstruaĵo.
Laŭ Francisko Azorín fasado estas Antaŭa parto de konstruaĵo, enhavanta la ĉefan enirpordon. Eksteraĵo.[1] Kaj li indikas etimologion el la latina facies (faco). Kaj li aldonas teknikajn terminojn kiaj ĉefa fasado; flanka fasado; posta fasado; korta fasado.[2]
Priskribo[redakti | redakti fonton]
Tradicie temas pri la precipa enireja kaj speciale bela flanko de konstruaĵo, per kiu tiu ĉi direktiĝas kaj prezentiĝas al placo aŭ strato, foje ankaŭ al ĝardeno (ekzemple ĉe barokaj kasteloj.
Ĉe modernaj konstruaĵoj oni ofte nomas ĉiujn eksterajn murojn fasado.
En figura senco oni foje diras, ke io "estas nura fasado" kun la signifo trompa, iluzia, nesolida, facile senmaskigebla.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 72.
- ↑ Azorín, samloke.