La lengua de las mariposas
| La lengua de las mariposas | |
|---|---|
| filmo | |
| Originala titolo | La lengua de las mariposas |
| Originala lingvo | hispana lingvo |
| Kina aperdato | 1999 |
| Ĝenro | filma dramo |
| Reĝisoro(j) | José Luis Cuerda |
| Produktisto(j) | Fernando Bovaira • José Luis Cuerda |
| Scenaro | José Luis Cuerda • Manuel Rivas • Rafael Azcona |
| Filmita en | Pontevedro • Allariz |
| Loko de rakonto | Hispanio |
| Muziko de | Alejandro Amenábar |
| Rolantoj | Fernando Fernán Gómez • Elena Fernández • Manuel Lozano • Uxía Blanco • Jesús Castejón • Willy Toledo • Tamar Novas • Roberto Vidal Bolaño • Celso Bugallo Aguiar • Xosé Manuel Olveira • Eduardo Gómez Manzano • Fely Manzano • Gonzalo Uriarte • Alexis de los Santos |
| Produktinta firmao | Sogecine Las Producciones del Escorpión |
| IMDb | |
La lengua de las mariposas (La lango de la papilioj) estas hispana filmo reĝisorita en 1999 de José Luis Cuerda, kun scenaro de Rafael Azcona bazita sur tri rakontoj de la hispana verkisto Manuel Rivas, nome La lengua de las mariposas, Un saxo en la niebla kaj Carmiña el kolekto de galegaj rakontoj Que me queres, amor? kaj de ties posta traduko al kastilia lingvo ¿Qué me quieres, amor?.[1] La filmo trairas la lastajn tagojn de la respublika reĝimo en Galegio kaj la unuajn tagojn de la frankisma kontrolo dum la Hispana Enlanda Milito ĉefe tra la rigardo de infano, lia rilato kun lia instruisto kaj kun la ceteraj lokanoj de malgranda rura loko.[2]
Intrigo[redakti | redakti fonton]
Vintre de 1935. Moncho, 8-jaraĝa devas komenci iri al la bazlernejo, kaj post ekpaniko, entuziasmiĝas pri la afabla sinteno de la instruisto, kiu kondutas sin cele al la libereco (Fernando Fernán Gómez). Moncho multe lernas.[3] Hejme la patrino estas konservema, dum la patro progresema (kio oftis tiam en rura Hispanio). La 15-jaraĝa frato de Moncho funkcias de ponto inter tiu kaj la plenkreskuloj.[3]
Je la eksplodo de la milito alvenas informoj pri la kapto de respublikanoj fare de la insurekcia flanko. Konscia, ke ankaŭ la edzo povus esti arestita, ŝi devigas la familion ŝanĝiĝi el kontaktoj kun amikoj por iĝi iliaj malamikoj. La lokanoj denuncas inter si. Kiel konsekvenco, la instruisto Don Gregorio kaj aliaj lokanoj estis arestitaj en kamiono kaj la familio de Moncho unuiĝas al tiuj kiuj insultas la arestitojn. En la fina sceno de la filmo Moncho kuras malantaŭ la kamionon plorante, insultante Don Gregorio kaj ĵetante ŝtonojn kontraŭ ili.[3]
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Reolid Solano, S. (2007). La voz de la memoria en la adaptación cinematográfica de "La lengua de las mariposas" (Memoria de investigación). Universitat de les Illes Balears.
- ↑ Guisasola, Dana (2015). «La lengua de las mariposas, una lectura». Cuadernos para investigación de la literatura hispánica (40): 409-420. ISSN 0210-0061. Konsultita la 14an de Marto 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Romea Castro, Celia (01/10/2001). «Lectura a cinco bandas: «La lengua de las mariposas»». Comunicar. Konsultita la 14an de Marto 2021.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- "La lengua de las mariposas" Diario de un rodaje, de JOSÉ LUIS CUERDA
- La lengua de las mariposas: de Manuel Rivas al Rafael Azcona (aŭ Golpe a la República de los maestros), de RAQUEL MACCIUCI Arkivigite je 2015-09-24 per la retarkivo Wayback Machine
- El texto migratorio: Nota sobre la adaptación cinematográfica de tres cuentos de Manuel Rivas, de TERESA GONZÁLEZ ARCE
- Un canto a la libertad. Fernando Fernán Gómez interpreta al maestro republicano, viejo soñador, honesto y frágil, de DIEGO GALÁN
- La lengua de las mariposas. Scenaro de Rafael Azcona, de JUAN COBOS Arkivigite je 2010-01-21 per la retarkivo Wayback Machine