Palaco
Palaco estas granda luksa domego de reĝo, regnestro, nobelo, riĉulo aŭ grava administracio.
La palaco estis en la mezepoko loĝa parto kaj reprezantejo de fortikaĵo.
Palaceto estas konsiderinde granda kaj impona urba domo de nobelo aŭ riĉulo.
En Francio (17a-19a jc) tia urba, vasta kaj luksa domo, posedata de riĉa burĝo aŭ nobelo nomiĝas (privata) "hotelo".
En Italio populariĝis el urboj de fina mezepoko la tipaj palacoj nomita palazzo kiu vorto poste populariĝis ankaŭ internacie.
PIV ne faras grandan diferencon inter kastelo kaj palaco. En moderna senco kastelo estas luksa konstruaĵo en kamparo aŭ en parko. En tiu okazo la kastelo aspektas iomete historieca.
La simila konstruaĵo palaco dum la historio estis luksa domego (konstruaĵo) ĉefe por la reĝo. Laŭ pli moderna senco ĝi estas ornama impona konstruaĵo en urbo.
Proverbo
Ekzistas proverboj pri palaco en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:
„ Rano eĉ en palaco sopiras pri marĉo. ” „ Ĝi estas malpaco pri la reĝa palaco. ” „ Geedzoj en paco vivas en reĝa palaco. ”
Palacoj
 |
 |
 |
 |