Plakodontoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Placodus
Psephoderma
Placochelys

Plakodontoj, Placodontia, ("pilol-dentoj") estas formortinta ordo de maraj reptilioj kiuj vivis dum la Triaso, kaj formortis fine de tiu periodo. Ili estis parto de Saŭropterigoj, la grupo kiu inkludas Pleziosaŭrulojn. Plakodontoj estis ĝenerale inter 1 kaj 2 m longaj, kaj kelkaj el la plej grandaj estis 3 m longaj.

La unua specimeno estis malkovrita en 1830. Ili poste estis trovita tra centra Eŭropo, Nordafriko, Mezoriento kaj Ĉinio.

Subgrupoj[redakti | redakti fonton]

  • Atopodentatus?
  • Pararcus
  • Cyamodontoidea
    • Cyamodontidae
    • Henodontidae
    • Placochelyidae
  • Placodontoidea
    • Paraplacodontidae
    • Placodontidae

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  • En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Placodontia en la angla Vikipedio.