Sardoal

Sardoal
municipo de Portugalio • urbo de Portugalo
Flago	Blazono
Administrado
Poŝtkodo	2230
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	3 939 (2011) [+]
Loĝdenso	43 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	39° 32′ N, 8° 10′ U (mapo)39.533333333333-8.1666666666667Koordinatoj: 39° 32′ N, 8° 10′ U (mapo) [+]
Areo	92,15 km² (9 215 ha) [+]
Horzono	UTC±00:00 [+]
	Sardoal (Portugalio) Sardoal
	Situo de Sardoal
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Sardoal [+]
	v • d • r

Sardoal estas portugala urbeto de la provinco Ribatejo (la nomo Ribatejo signifas proksimume Ĉetaĵejo), subregiono Médio Tejo kaj de la Distrikto Santarém kun ĉirkaŭ 2 000 loĝantoj.

La urbeto Sardoal estas sidejo de la municipo Sardoal, kun 92,15 km² de areo kaj 3 939 loĝantoj (2021), subdividita en kvar freguesias. La municipa teritorio limas norde kun Vila de Rei, oriente kun Mação kaj sude kaj okcidente kun Abrantes.

Sardoal formas parton de la municiparo Comunidade Intermunicipal do Médio Tejo. Gravas agrikulturo por vivtenado, ĉefe de fruktarboj kaj olivarboj.

Historio[redakti | redakti fonton]

La plej antikva dokumento el la Municipa Arkivo estas letero de la la reĝino Isabel, datita de 1313. Tiukadre estas tradicio ke Sardoal ricevis la unuan foruon de sendependenco el tiua reĝino Isabel, en tiu sama jaro 1313, kvankam prie ne estas historia pruvo.

Johano la 3-a plialtigis la loĝlokon Sardoal al la kategorio de Vila (urbeto) la 22an de septembro 1531 kaj markis ĝiajn teritoriajn limojn, per letero de la 10a de aŭgusto 1532.

Submunicipoj[redakti | redakti fonton]

Sardoal havas jenajn freguesías:

Alcaravela
Santiago de Montalegre
Sardoal
Valhascos

Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]

Historia centro kun tipa arkitekturo
Preĝejo de Misericórdia, kun renesanca pordego, internaj azuleĥoj (fine de la 17-a jarcento)
Preĝejo de Santa Maria da Caridade, klostro de franciskanoj kaj sakristio
Ĉefa preĝejo, kun sep pentraĵoj de Majstro de Sardoal, ĉefaltaro, kaj azuleĥoj (de Gabriel D’El Barco, 1701)
Konvento de Santa Maria da Caridade, ampleksigita kaj rekonstruita en 1676
Pilorio de Sardoal
Preĝejo; Fontoj Mouros, Meada, S. João kaj Queixoperra; Ventomuelejo; kaj mezepoka vojo Calçada dos Mouros (ĉirkaŭ 700 m longa).