Saltu al enhavo

Sardoal

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Sardoal
urbo de Portugalo (1532 (Gregoria)–)
municipo de Portugalio Redakti la valoron en Wikidata vd

Flago

Blazono

Flago Blazono
Administrado
Poŝtkodo 2230
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 3 939  (2011) [+]
Loĝdenso 43 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 39° 32′ N, 8° 10′ U (mapo)39.533333333333-8.1666666666667Koordinatoj: 39° 32′ N, 8° 10′ U (mapo) [+]
Areo 92,15 km² (9 215 ha) [+]
Horzono UTC±00:00 [+]
Sardoal (Portugalio)
Sardoal (Portugalio)
DEC
Situo de Sardoal

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Sardoal [+]
vdr

Sardoal estas portugala urbeto de la provinco Ribatejo (la nomo Ribatejo signifas proksimume Ĉetaĵejo), subregiono Médio Tejo kaj de la Distrikto Santarém kun ĉirkaŭ 2 000 loĝantoj.

La urbeto Sardoal estas sidejo de la municipo Sardoal, kun 92,15 km² de areo kaj 3 939 loĝantoj (2021), subdividita en kvar freguesias. La municipa teritorio limas norde kun Vila de Rei, oriente kun Mação kaj sude kaj okcidente kun Abrantes.

Sardoal formas parton de la municiparo Comunidade Intermunicipal do Médio Tejo. Gravas agrikulturo por vivtenado, ĉefe de fruktarboj kaj olivarboj.

Panoramo de Sardoal.

La plej antikva dokumento el la Municipa Arkivo estas letero de la la reĝino Isabel, datita de 1313. Tiukadre estas tradicio ke Sardoal ricevis la unuan foruon de sendependenco el tiua reĝino Isabel, en tiu sama jaro 1313, kvankam prie ne estas historia pruvo.

Johano la 3-a plialtigis la loĝlokon Sardoal al la kategorio de Vila (urbeto) la 22an de septembro 1531 kaj markis ĝiajn teritoriajn limojn, per letero de la 10a de aŭgusto 1532.

Submunicipoj

[redakti | redakti fonton]

Sardoal havas jenajn freguesías:

  • Alcaravela
  • Santiago de Montalegre
  • Sardoal
  • Valhascos

Vidindaĵoj

[redakti | redakti fonton]
Pilorio de Sardoal.
  • Historia centro kun tipa arkitekturo
  • Preĝejo de Misericórdia, kun renesanca pordego, internaj azuleĥoj (fine de la 17-a jarcento)
  • Preĝejo de Santa Maria da Caridade, klostro de franciskanoj kaj sakristio
  • Ĉefa preĝejo, kun sep pentraĵoj de Majstro de Sardoal, ĉefaltaro, kaj azuleĥoj (de Gabriel D’El Barco, 1701)
  • Konvento de Santa Maria da Caridade, ampleksigita kaj rekonstruita en 1676
  • Pilorio de Sardoal
  • Preĝejo; Fontoj Mouros, Meada, S. João kaj Queixoperra; Ventomuelejo; kaj mezepoka vojo Calçada dos Mouros (ĉirkaŭ 700 m longa).

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]