Terpomtuno

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Terpoma tuno kaj ĝiaj variantoj la terpoma turo similas al la klasika altbedo. Tiuj formoj de la kultivado nur troviĝas ĉe nekomerca hortikulturo. Tiu hobia kulturmetodo apartenas al la enurba agrikulturo.

Baza instalaĵo[redakti | redakti fonton]

terpoma turo

Terpomturo estas ĝardenbedo , kiu estas vertikale konstruita. La terpomturo estas ĝardenbedo, kiu ne estas ebena, sed estas konstruita kiel turo tavolo post tavolo laŭ la kreskado de la terpomoj. Oni komencas fine de aprilo aŭ komence de majo. Oni metas burĝonigeblaj aŭ jam ekburĝonigitaj terpomoj aŭ nur freŝajn aŭ iom sekigitajn burĝonojn en la grundo de la terpoma tuno. Post kiam la ŝosoj kaj folioj jam estis kreskintaj de 10 ĝis 15 cm sper la grundo, oni povas aldoni la duan tavolon de grundo. (plej taŭgas memfaritan kompoŝton). Ne necesas meti pliajn terpomojn, ĉar el la foliakselojn kreskas otiel nomataj filinajn terpomojn. Kune kun ĉiu tavolo de grundo, ankaŭ la ĉirkaŭanta altbedo kreskas. La volumo de la grundo estas ĉ. 200 ĝis 400 litroj depende de la mezurojn de la terpo,turo. Eblas atingi altecon de ĝis 80 cm. Oni povas rikolti 10 kg.

Rikolto[redakti | redakti fonton]

Se la folioj de la terpomoj velkiĝas, eblas rikolti.

Konstruo[redakti | redakti fonton]

Diversaj materialoj taŭgas por ĝia konstruo:

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Retligoj[redakti | redakti fonton]

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Kenneth A. Beckett, David Carr, David Stevens: Der mobile Garten – Pflanzenpracht für Balkon, Terrasse und Innenhof. München 1985, S. 13, 31.
  • Joachim Mayer: Mini-Hochbeete: Selbstversorgt auf Balkon und Terrasse Gräfe und Unzer, S. 43 [1]