Vaĥtang la 2-a de Kartvelio
| Vaĥtang la 2-a de Kartvelio | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskonomo | ვახტანგ II | |
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1251 | |
| Morto | 1-an de januaro 1293 (42-jaraĝa) | |
| Tombo | Monaĥejo Gelati vd | |
| Religio | Kartvela Ortodoksa Eklezio vd | |
| Ŝtataneco | Kartvelio vd | |
| Familio | ||
| Dinastio | Turko-Selĝukoj vd | |
| Patro | Davido la 6-a de Kartvelio vd | |
| Gefratoj | Michael of Imereti • Constantine I of Imereti vd | |
| Edz(in)o | Oljath vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | politikisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Vaĥtang la 2-a de Kartvelio (m. en 1292) estis reĝo de Kartvelio kaj kun-reganto de Imeretio de 1289 ĝis 1292.
Vaĥtang estis la plej aĝa filo de la reĝo David Narin, li sukcedis sian kuzon Demetrio la 2-a, ekzekutita de la mongoloj en 1289.
Vaĥtang la 2-a restis lojala al la okupintoj kaj edziĝis en 1289 al Oldjat, junulino el Ilĥano, Abakao. Li partoprenis en la kapo de la armeo de kartvelaj helpantoj en la militkampanjo de la mongoloj en Mezoriento.
Kvankam li portas la titolon Reĝo de Kartvelio, vere li nur kontrolis la orienton de la lando, ĉar la okcidento estis regata de lia patro, Konstantino la 1-a de Imeretio, kaj Samcĥeo estis kontrolata de la princo Beka la 1-a Jakeli.
Vaĥtang la 2-a forpasis en 1292 sen lasi heredonton kaj sukcedis lin sia kuzo Davido la 6-a, kiu edziĝis lian vidvinon.