Viktor Győző Schreyer
| Viktor Győző Schreyer | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 4-an de septembro 1846 en Sânnicolau Mare | |
| Morto | 31-an de majo 1937 (90-jaraĝa) en Sânnicolau Mare | |
| Alma mater | Piarist grammar school Dugonics András vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | ĵurnalisto • poeto • verkisto • hejmlanda esploristo vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Viktor Győző SCHREYER [ŝrejer] estis rumania hungara poeto, redaktoro. Li naskiĝis en Nagyszentmiklós la 4-an de septembro 1846 kaj mortis samloke la 31-a de majo 1937.
Kariero[redakti | redakti fonton]
Viktor Győző Schreyer pristudis juron en Budapeŝto kaj Vieno. De 1871 li estis advokato en sia naskiĝurbo. Li estis prezidanto de ekonomia societo de la urbo (Nagyszentmiklósi Gazdasági Egylet), direktoro de Lingvodisvatiganta Societo de Torontál, fondanto de Publikkultura Societo de Délmagyarország, fondanto, redaktoro kaj eldonisto de gazetoj Nagyszentmiklós (1879-1918), kaj de Nagyszentmiklósi Közlöny. Lin ligis amikaj sentoj al patro de Béla Bartók, li estis la baptopatro de la komponisto.
Volumoj[redakti | redakti fonton]
- Derűs képek (rakontoj, Igló é. n.); Kedves emlékek (rakontoj, Dicsőszentmárton 1911); Nagyszentmiklós tradicionális monográfiája (Nagyszentmiklós 1913); Szent kötelmek (romano, samloke 1913); Mythológiai mesék (sl. 1914); Hattyúdalok (poemoj, sl. 1926); Napsugarak (poemoj, uo. 1936).
Fonto[redakti | redakti fonton]
- RMIL Arkivigite je 2016-04-17 per la retarkivo Wayback Machine