Enrico Caruso

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Enrico Caruso
Persona informo
Naskonomo Enrico Caruso
Aliaj nomoj Karuzo, Enriko‏
Naskiĝo 24-an de februaro 1873 (1873-02-24)
en Provinco Napolo,  Reĝlando Italio
Morto 2-an de aŭgusto 1921 (1921-08-02) (48-jaraĝa)
en Napolo,  Reĝlando Italio
Mortokialo pulma kancero
Tombo Italio
Lingvoj itala
Ŝtataneco Reĝlando Italio
Familio
Patro Marcellino Caruso
Patrino Anna Baldini
Edz(in)o Dorothy Parks Benjamin
Infanoj Gloria Grazianna Victoria America Caruso • Enrico Caruso Jr.
Okupo
Okupo operkantisto
vdr
Lucia di Lammermoor (1908).

Enrico CARUSO [Enriko Karuzo] (naskiĝis la 27-an de februaro, 1873, mortis la 2-an de aŭgusto 1921) estis itala tenora kantisto en operoj.

Caruso naskiĝis en Napolo. En la jaro 1894 li tie komencis sian muzikan karieron. Sian unuan grandan sukceson li festis kvar jarojn poste en Milano. En 1903 li unuafoje kantis en la Nov-Jorka Metropolitan Opera.

La repertuaro de Caruso ampleksis proksimume 60 (ĉefe italajn) operojn kaj 500 kantojn. Kiel unu el la unuaj kantistoj li registris sian voĉon sur sondiskoj. Pro la uzado de tiu nova medio kaj pro sia eksterordinare esprimoplena voĉo li fariĝis la plej renoma operkantisto de sia tempo.

Enrico Caruso mortis en Napolo en 1921.

Aŭskultu: „La donna è mobile“ (Rigoletto)
Ĉi tiu artikolo estas verkita en Esperanto-Vikipedio kiel la unua el ĉiuj lingvoj en la tuta Vikipedia projekto.