Ellis Waterhouse

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ellis Waterhouse
Persona informo
Naskiĝo 16-an de februaro 1905 (1905-02-16)
en Epsom
Morto 7-an de septembro 1985 (1985-09-07) (80-jaraĝa)
en Oksfordo
Lingvoj angla
Ŝtataneco Unuiĝinta Reĝlando (Britio)Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando
Alma mater Nova Kolegio • Universitato Princeton • Marlborough College
Familio
Edz(in)o Helen Waterhouse
Okupo
Okupo arthistoriisto • universitata instruisto • bibliotekisto
vdr

Ellis KIRKHAM WATERHOUSE (n. en 1905 - m. en 1985) estis brita arthistoriisto, kiu fakuliĝis pri brita pentrado kaj roma baroko. Li estis profesoro en la universitato de Birmingham, kaj fariĝis ĉefmuzeestro de la Nacia Galerio de Skotlando. Li ankaŭ estis la direktoro de la Barber Institute of Fine Arts dum preskaŭ dudek jaroj.

Ellis Waterhouse estis la filo de la arkitekto Percy Leslie Waterhouse. Li restis vivlonga amiko de Anthony Blunt.

Kelkaj verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Baroque Painting in Rome: the Seventeenth Century. (London: Macmillan) 1937
  • Reynolds. (London) 1941
  • Titian's Diana and Actaeon. (Oxford University Press) 1952
  • Painting in Britain, 1530-1790. (in series Pelican History of Art) (Baltimore: Penguin, then Yale University Press) 1953, rev. ed 1978
  • Italian Baroque Painting. (New York: Phaidon/New York Graphic Society) 1963
  • Three Decades of British Art, 1740-1770 (The Jayne Lectures for 1964) (Philadelphia: American Philosophical Society) 1965
  • Roman Baroque Painting: a List of the Principal Painters and their Works In and Around Rome. Oxford: Phaidon, 1976