Arnett Cobb

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Arnett Cobb
Persona informo
Naskonomo Arnett Cobb
Naskiĝo 10-an de aŭgusto 1918 (1918-08-10)
en Houston
Morto 24-an de marto 1989 (1989-03-24) (70-jaraĝa)
en Houston
Ŝtataneco Usono
Alma mater Wheatley High School
Okupo
Okupo ĵazmuzikisto • saksofonisto • komponisto
vdr
Arnett Cobb kaj Lionel Hampton dum prezentado en la novjorka ĵazklubejo Aquarium, proks. junion de 1946.
Foto de William P. Gottlieb.

Arnett Cobb (10-an de aŭgusto 1918 kiel Arnette Cleophus Cobbs en Houston/Teksaso; 24-an de marto 1989 samloke) estis usona ĵaz-saksofonisto.

Cobb ludis komence pianon kaj violonon kaj poste tenorsaksofonon. En 1933 li fariĝis profesia muzikistoj kaj komencis sian karieron kiel membro de la bandoj de Frank Davis kaj Chester Boone. En 1936 li transiris al Milt Larkin, je kiu li restis ses jarojn. En 1942 li fariĝis posteulo de Illinois Jacquet en la orkestro de Lionel Hampton. Lia versio de Flying Home No. 2 kun la bando de Hampton furoris.

En 1947 Cobb fondis propran bandon, sed en la sekva jaro lian karieron interrompis ĥirurgio kaj grava trafiko-akcidento en 1956. Nur en 1959 li denove komencis prezenti; dum la 1960-aj jaroj li direktis diversajn proprajn bandojn en Teksaso. Ekde 1973 li denove surdiskigis kaj faris vastajn koncertvojaĝojn, laborante ankoraŭ en 1988 en Eŭropo kun Jimmy Heath kaj Joe Henderson. En 1973 li estis nomumtata por Grammy kiel plej bona ĵazinstrumentisto.

Arnett Cobb, kies fortika ludmaniero memoras al tiuj de Herschel Evans kaj Illinois Jacquet, estas krome aŭdebla sur diskoj de Herbie Fields, Hampton, Wynonie Harris kaj Roy Milton, krome sur aro da sonregistraĵoj je propra nomo.

Diskoj[redakti | redakti fonton]

  • Blows for 1300 kun George Rhodes, Walter Buchanan, Albert King, Milt Larkin, David Page, Michael Booty Wood, Al King, George Jones, 1947
  • Blow, Arnett, Blow kun Wild Bill Davis, George Duvivier, Eddie Lockjaw Davis, Strethen Davis, Arthur Edgehill, 1959
  • Party Time (Prestige, OJC 219) kun Ray Barretto, Ray Bryant, Art Taylor, George Duvivier, Wendell Marshall, Arthur Taylor, 1959
  • Smooth Sailing kun George Duvivier, Buster Cooper, Osie Johnson, Austin Mitchell, 1959
  • Go Power! kun Wild Bill Davis, George Duvivier, Eddie Lockjaw Davis, Strethen Davis, Arthur Edgehill, 1959
  • More Party Time kun Tommy Flanagan, Sam Jones, Art Taylor, Bobby Timmons, Danny Barrajanos, Buck Clarke, 1960
  • Movin' Right Along kun Tommy Flanagan, Sam Jones, Art Taylor, Bobby Timmons, Danny Barrajanos, Buck Clarke, 1960
  • Blue an Sentimental kun Red Garland, George Tucker, George Duvivier, J.C. Heard, 1960
  • Ballads by Cobb kun Red Garland, George Tucker, J.C. Heard, 1960
  • Sizzlin' kun Red Garland, George Tucker, J.C. Heard, 1960
  • Chittlin' Shout mit Joe Gallardo, Don Jones, Carl Lott, Jimmy Ford, Malcom Pinson, Henrique Martinez, 1971
  • The Wild Man from Texas kun Milt Buckner, Milt Buckner, Eddie Chamblee, Willie Cook, Wallace Davenport, Joe Gallardo, Buster Cooper, Panama Francis, Clarence Holliman, Don Jones, Roland Lobligeois, Carl Lott, Andre Persiani, Earle Warren, Jimmy Ford, Malcom Pinson, Henrique Martinez, 1976
  • Arnett Cobb Is Back kun Billy Hart, Derek Smith, George Mraz, 1978
  • Live at Sandy's! kun Ray Bryant, Buddy Tate, Alan Dawson, (George Duvivier, Eddie „Cleanhead“ Vinson, 1978
  • Live kun Jacques Schols, John Engels, Rein de Graaff, 1982
  • Showtime kun Dizzy Gillespie, Sammy Price, Kenny Andrews, Paul English, Derek Lewis, Jewel Brown, Clayton Dyess, Mike Lefebvre, Malcom Pinson, Derrick Lewis, 1987
  • Tenor Tribute, Vol. 1 kun Jimmy Heath, Joe Henderson, Doug Hammond, Benny Green (piano), 1988