Saltu al enhavo

Otto Rank

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Otto Rank
Persona informo
Naskiĝo 22-an de aprilo 1884
en Vieno, Aŭstrio
Morto 31-an de oktobro 1939
en Novjorko, Usono
Mortokialo Sepso Redakti la valoron en Wikidata
Tombo Ferncliff Cemetery (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Lingvoj germana
Ŝtataneco Aŭstrio Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Universitato de Vieno Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Edz(in)o Beata Rank-Minzer (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo psikologo
ekzistadisma psikoterapiisto
psikoanalizisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Otto RANK (n. la 22-an de aprilo 1884, en Vieno, Aŭstrio - m. la 31-an de oktobro 1939, en Novjorko, Usono), kies naskiĝnomo estis Otto ROSENFELD, estis psikoanalizisto, verkisto kaj profesoro aŭstria. Li laboris kun Sigmund Freud dum dudek jaroj kaj eldonis du gravajn revuojn pri psikoanalizo.

Otto Rank esti la filo de juda metiisto Simon Rosenfeld. Ekde 1908, li studis Germanistikon kaj klasikan filologion en Vieno kaj en 1912 doktoriĝis per sia laboraĵo pri la germana anonima eposa poemo Lohengrin (Die Lohengrin Sage) kaj sin dediĉis pri kultura antropologio, historio de la kulturo kaj mitologio. Rank estis unu el la unuaj disĉiploj de Sigmund Freud kaj estis inter liaj plej proksimaj fidatoj. Li estis la sekretario de la Psikoanaliza Viena Asocio kaj (ekde 1912, ĝis 1924) ano de eldona komitato de la internacia revuo pri psikoanalizo Imago. En 1919 li fondis la eldonejon Internationalen Psychoanalytischen Verlag («Internacia Psikoanaliza Eldonejo»), institucio kiun li gvidis ĝis 1924. La tezoj pri la naskiĝangoro elmetitaj en sia ĉefverko Trauma der Geburt und seine Bedeutung für die Psychoanalyse (1924) (Naskigtraŭmo kaj ties signifo por la psikoanalizo) okazigis malproksimiĝon inter li kaj Freud. Li ampleksigis la atingon de la psikoanalizo al la kampo de la psikozo. En 1926 Rank translokiĝis al Parizo kaj en 1936 ekloĝis kiel psikoterapiisto en Novjorko. Li fondis la skolon Casework kiu proponis tempolimigon en kiu devus okazi la terapio.

  • Der Künstler : Ansätze zu einer Sexual-Psychologie (1907)
  • Der Mythus von der Geburt des Helden : Versuch einer psychologischen Mythendeutung (1909)
  • Die Lohengrinsage : Ein Beitrag zu ihrer Motivgestaltung und Deutung (1911)
  • Das Inzest-Motiv in Dichtung und Sage : Grundzüge einer Psychologie des dichterischen Schaffens (1912)
  • Die Bedeutung der Psychoanalyse für die Geisteswissenschaften (mit Hanns Sachs; 1913)
  • Don Juan, eine Gestalt (1914)
  • Psychoanalytische Beiträge zur Mythenforschung (1919)
  • Das Trauma der Geburt und seine Bedeutung für die Psychoanalyse (1924): Neuausgabe: Giessen: Psychosozial-Verlag, 2., unveränd. Nachdr. 2007, ISBN 978-3-89806-703-4
  • Der Doppelgänger. Eine psychoanalytische Studie (1925), Neuausgabe: Wien: Turia & Kant, 1993, ISBN 978-3-85132-062-6
  • A Psychology of Difference: The American Lectures, Princeton University Press, 1996, ISBN 0-691-04470-8
  • Kunst und Künstler : Studien zur Genese und Entwicklung des Schaffensdranges, Erstveröff. des dt. Urmanuskriptes von 1932. - Gießen : Psychosozial-Verl., 2000, ISBN 3-89806-023-3
  • Erziehung und Weltanschauung : Eine Kritik d. psychol. Erziehungs-Ideologie, München : Reinhardt, 1933
  • Technik der Psychoanalyse (3 Bände; 1926-31), Neuausgabe: Gießen : Psychosozial-Verl., 2005
  • Entwicklungsziele der Psychoanalyse: zur Wechselbeziehung von Theorie und Praxis (mit Sándor Ferenczi; 1924), Neuausgabe: Wien : Turia und Kant, 1995, 2. Aufl. 2009, ISBN 978-3-85132-493-8
  • Der Mythos von der Geburt des Helden : Versuch einer psychologischen Mythendeutung, Nachdr. der 2. Aufl. von 1922. - Wien : Turia und Kant, 2000, 2. Aufl. 2009, ISBN 978-3-85132-498-3

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]