Zink-fosfido

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Zink-fosfido (pli precize trizink-dufosfido) estas kemia kombinaĵo el la grupo de fosfidoj. Ĝi estas malhelgriza kristalo aŭ malhelgriza pulvoro.

Produktado[redakti | redakti fonton]

La produktado de zink-fosfido povas okazi rekte el ties elementoj

Propreco[redakti | redakti fonton]

Zink-fosfido estas griza reaktiva kemiaĵo, kiu interalie povas reagi forte kun oksidantoj, acidoj, akvoalkaloj. Tamen, zink-fosfido nur malkombiniĝas je tre altaj temperaturoj al fosforo kaj zinko aŭ respektive al oksido. La ligo havas tetragonan kristalan strukturon kun la kristalografia grupo P42/nmc (Nr. 137) (a = 8,113 Å, c = 11,47 Å). La estiĝanta modifo de zink-difosfido ZnP 2 , kiu formiĝas en malferma sistemo aŭ kun malalta P-premo kaj temperaturo, konsistas el ruĝaj ĝis oranĝkoloraj nadloj. Ĉi tiu havas tetragonan kristalan strukturon kun kristalografia grupo P41212 (Nr. 92).

Uzo[redakti | redakti fonton]

Kiel aliaj fosfidoj (aluminia fosfidokalcia fosfido), ankaŭ la zink-fosfido estas uzata kontraŭ arvikolenoj aŭ aliaj ronĝuloj. Tiokaze ĝi funkcias kiel manĝaĵa veneno, ĉar kiam ĝi kontaktiĝas kun gastra acido, produktiĝas venena fosfino.

Venentritiko ofte konsistas el tritikaj grajnoj traktitaj per zink-fosfido.

Venenadoj, ankaŭ ĉe sovaĝaj kaj hejmaj bestoj[redakti | redakti fonton]

Estas multaj publikaĵoj pri venenado kun suicida aŭ hazarda, akcidenta fono kaj pri venena diagnozo ĉe sovaĝaj bestoj kaj hejmaj bestoj.

Sekurecaj notoj[redakti | redakti fonton]

Jam kun humido en la aero, zink-fosfido eligas toksajn kaj ege brulemajn gasojn (monofosfanon kaj difosfanon). Ĉi tiuj en iuj cirkonstancoj povas ekbruli per si mem. Zink-fosfido ankaŭ reagas kun acidoj formante fosfanojn.