Saltu al enhavo

El Mirón

El Vikipedio, la libera enciklopedio
El Mirón
municipo en Hispanio Redakti la valoron en Wikidata vd

Flago

Blazono

Flago Blazono
Administrado
Poŝtkodo 05154
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 98  (2023) [+]
Loĝdenso 3 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 40° 32′ N, 5° 24′ U (mapo)40.531944444444-5.4052777777778Koordinatoj: 40° 32′ N, 5° 24′ U (mapo) [+]
Alto 1 265 m [+]
Areo 31 km² (3 100 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
El Mirón (Provinco Avilo)
El Mirón (Provinco Avilo)
DEC
Situo de El Mirón
El Mirón (Hispanio)
El Mirón (Hispanio)
DEC
Situo de El Mirón

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo El Mirón [+]
vdr

El Mirón [elmiRON] estas municipo en la okcidento de la provinco Avilo, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al Komarko de El Barco de Ávila-Piedrahíta kaj al la jurisdikcia teritorio de Piedrahíta, en la sudokcidento de la provinco. La loknomo El Mirón estas komprenebla ne-etimologie kiel La Rigardulo.

El Mirón en la provinco Avilo.
La kastelo.

Geografio

[redakti | redakti fonton]

Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 31,08 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 114 loĝantojn. Ĝi perdis 225 loĝantojn el 1991 pro migrado al urbaj areoj. Ĝi distas 76 km de Avilo, provinca ĉefurbo.

En Mezepoko okazis reloĝado. La areo apartenis al la Regno Kastilio. Es tiu epoko restis la Kastelo de El Mirón, nomita ankaŭ Kastillo de los Moros, tio estas Kastelo de la Maŭroj. Tiam la vilaĝo formis parton, kun La Horcajada, Piedrahíta kaj El Barco de Ávila de la Senjorlando de Valdecorneja tiel nomita pro la rivero Corneja [korNEĥa]. Tiu Senjorlando estis konstituita de la reĝo Alfonso la 10-a en 1254 por lia frato Filipo. Unu jarcenton poste, Henriko la 2-a de Kastilio donis ĝin kun Oropesa al García Álvarez de Toledo, kio rezultis en la starto de la duklando de Alba, ĉar al liaj posteuloj donis Johano la 2-a (Kastilio) la urbon Alba de Tormes.

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj) kaj brutobredado (bovoj, ŝafoj kaj iom porko kaj kortobirdoj) kaj rilata komercado. Lastatempe kultura kaj rura turismo ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado).

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]