Ágnes Ságvári

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ágnes Ságvári
Persona informo
Naskiĝo 19-an de novembro 1928 (1928-11-19)
en Budapeŝto
Morto 13-an de junio 2000 (2000-06-13) (71-jaraĝa)
en Budapeŝto
Lingvoj hungara
Ŝtataneco Hungario
Alma mater Universitato Eötvös Loránd
Familio
Frat(in)o Endre Ságvári
Okupo
Okupo historiisto • universitata instruisto • oficisto • arkivisto
vdr

Ágnes Ságvári [Agneŝ ŝAgvAri], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Ságvári Ágnes estis hungara oficisto, historiisto, arkivisto, altlerneja instruisto. Ŝia geedziĝa nomo estis (laŭ la hungarlingve kutima nomordo) Tardos Andrásné, ŝia frato estis Endre Ságvári.

Ágnes Ságvári[1] naskiĝis la  19-an de novembro 1928(nun 1928-11-19) en Budapeŝto, ŝi mortis la 13-an de junio 2000 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Ágnes Ságvári naskiĝis en juda familio. En 1944 ŝi estis laboristo en uzino, sed en la sama jaro ŝi akiris stenografian-tajpistan licencon, poste ŝi estis levita oficisto. Depost fino de la mondmilito ŝi laboris en administracio de la komunistoj, dum ŝi estis partiano. En 1947 ŝi estis policisto kun rango subleŭtenanto duonjaron, dum ŝi maturiĝis. En la sekvaj jaroj ŝi laboris en la ŝtat-partia administracio, dum ŝi akiris pedagogian diplomon en Scienca Universitato Loránd Eötvös en 1953, krome ŝi kandidatiĝis (CSc) en 1962. Inter 1968–1970 ŝi estis docento en Scienca Universitato Attila József, inter 1970 kaj 1985 ŝi estis arkivestro de la ĉefurba arkivo, fine ŝi instruis en 1986 kaj 1998 en Universitato Loránd Eötvös. Ŝi estis edziniĝinta ĝis la vidviniĝo en 1969. Ŝi ricevis premion en 1980.

Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]

  • Az 1945-ös budapesti választások (1959)
  • A Magyar Kommunista Párt pártépítő és politikai tömegmunkája Budapesten. 1945–1947. (disertaĵo, 1960)
  • Tömegmozgalmak és politikai küzdelmek Budapesten. 1945–1947. (monografio, 1964)
  • Népfront és koalíció Magyarországon. 1936–1948. (monografio, 1967)
  • Budapest szerepe az ország fejlődésében (1978, tralaborita 1979)
  • Mert nem hallgathatok. Egy jó házból származó pártmunkás emlékei. Visszaemlékezések. 1944–1958. (1989)
  • Emlékezzünk az áldozatokra! A budapesti zsidóság holocaustja. 1944. (1994; ankaŭ angle)
  • Zsidó közösségek sorsa a proletárdiktatúra rendszerében. 1100 éves együttélés. A magyar és a magyarországi zsidóság a haza és a fejlődés szolgálatában. (2001)

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]