Arielo (luno)
| Arielo | |
| Natura satelito de Urano (I) | |
.jpg) Miksaĵo de kvar fotoj de Arielo fare de la kosmoesplorilo Voyager 2, la 24-an de januaro 1986
| |
| Oficiala nomo | Urano I[1] |
| Historio | |
| Malkovrinto | William Lassell[1] |
| Dato de malkovro Loko de malkovro |
24-a de oktobro 1851[1] Liverpulo[1] |
| Orbitaj ecoj | |
| Averaĝa radiuso Granda duonakso |
190 900 km 191 020 km |
| Discentreco | 0,0012 |
| Klinangulo | 0,260° |
| Periodo | 2,520 tagoj |
| Fizikaj ecoj | |
| Dimensioj Diametro - Areo - Volumeno |
1162,2×1155,8×1155,4 km 1157,8 ± 1,2 km 4,2113 × 106 km2 0,8126 × 109 km3 |
| Maso - Denso - Surfaca falakcelo - Liberiga rapido |
(1,353 ± 0,020) × 1021 kg (1,66 ± 0,15) × 103 kg/m3 0,27 m/s2 558 m/s |
| Rotacia periodo | Kaptita |
| Atmosferaj kaj surfacaj ecoj | |
| Surfaca temperaturo | ~58 K |
| Albedo | 0,39 |
| Observaj ecoj | |
| Videbla magnitudo | 14,16[2] |
Arielo estas unu el la ĉefaj naturaj satelitoj de la planedo Urano. Ĝin malkovris la brita astronomo William Lassell la 24-an de oktobro 1851, samtempe kiel Umbrielo.
La sistemo de Urano estis ĝis nun vizitita nur de la usona kosmoesplorilo Voyager 2, dum januaro 1986.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Paĝaro pri planeda nomenklaturo ĉe la retejo de la usona geologia agentejo USGS (angle)
- ↑ Retejo de la Observatorio ARVAL (angle)