Belle Époque brasileira
La Belle Époque de Brazilo (esperante, bela epoko), ankaŭ konata kiel Tropika Belle Époque aŭ la Ora Erao, estas la sudamerika branĉo de la franca movado Belle Époque (1871-1914), bazita sur Impresionismo kaj Art Nouveau . Ĝi estis periodo de kosmopolita kulturo, de ŝanĝoj en la artoj, kulturo, teknologio kaj politiko de Brazilo, inter 1870 kaj februaro de 1922 - la fino de la Imperio ĝis la Semajno de Moderna Arto .
La Belle Époque, en Brazilo, estas diferenca de aliaj landoj, ĉu laŭ daŭro, ĉu laŭ teknologiaj progresoj, kiuj okazis ĉefe en la tiutempe plej prosperaj regionoj de la lando: la regiono de la kaŭĉuka ciklo (Amazono kaj Parao)), la kafregiono (San-Paŭlo kaj Minas-Ĝerajso ) kaj la tri ĉefaj brazilaj koloniaj urboj (Recife, Rio-de-Ĵanejro kaj Salvador). [1]