Bernardo Bertolucci
Bernardo Bertolucci | |||||
---|---|---|---|---|---|
Oskar-premiito ![]() | |||||
President of the Jury at the Cannes Festival | |||||
![]() | |||||
Persona informo | |||||
Bernardo Bertolucci | |||||
Naskiĝo | 16-an de marto 1941 en Parmo | ||||
Morto | 26-an de novembro 2018 (77-jara) en Romo | ||||
Mortis pro | pulma kancero [#] | ||||
Religio | katolikismo [#] | ||||
Lingvoj | itala • angla [#] | ||||
Loĝloko | Parmo [#] | ||||
Ŝtataneco | Italio • Reĝlando Italio • Italio [#] | ||||
Alma mater | Sapienza Universitato de Romo [#] | ||||
Familio | |||||
Patro | Attilio Bertolucci [#] | ||||
Gefratoj | Giuseppe Bertolucci [#] | ||||
Edz(in)o | Adriana Asti • Maria Paola Maino • Clare Peploe [#] | ||||
Profesio | |||||
Okupo | filmreĝisoro • scenaristo • filmproduktoro • filmaktoro • filmmuntisto • poeto • dramaturgo • filma scenaristo [#] | ||||
Laborkampo | filmo • film direction • film screenwriting • kinfarado [#] | ||||
Aktiva dum | 1962– [#] | ||||
| |||||
[#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Bernardo Bertolucci (n. Parma, Italio, 16-a de marto 1941 - 26-a de novembro 2018)[1] estas kinreĝisoro itala. Lia filmo L'ultimo imperatore (The Last Emperor) ricevis naŭ Oskar-premiojn en 1988. Li reĝisoris ankaŭ popularajn filmojn kiaj Novecento kaj Ultimo tango a Parigi kiu okazigis skandalon en 1972.

La komenca personnomaro de la filmo Novecento aperas super eroj de la pentraĵo de Giuseppe Pellizza da Volpedo nome La kvara stato, kaj ambaŭ okazigis famojn unu al alia.
Filmaro[redakti | redakti fonton]
- La commare secca (1962)
- Prima della rivoluzione (1964)
- La via del petrolio (1965)
- Il canale (1966)
- Partner (1968)
- Amore e rabbia (1969, ero de Agonia)
- Il conformista (1970)
- Strategia del ragno (1970)
- La salute è malata (1971)
- 12 dicembre (1971)
- Ultimo tango a Parigi (1972)
- Novecento (1976)
- La Luna (1979)
- La tragedia di un uomo ridicolo (1981)
- L'addio an Enrico Berlinguer (1984)
- The Last Emperor (1987)
- 12 registi per 12 città (1989, ero de Bologna)
- The Sheltering Sky (1990)
- Little Buddha (1993)
- Stealing Beauty (1996)
- Besieged (1999)
- Ten Minutes Older: The Cello (2002, ero de Histoire d'eaux)
- The Dreamers (2003)
- Me and You (2012)
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Daniel Verdú, Muere el maestro del cine italiano Bernardo Bertolucci a los 77 años, El País, 26-a de novembro 2018, [1] Alirita en la 26-a de novembro 2018.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- . Bernardo Bertolucci. Senses of Cinema: Great Directors Critical Database (September 2004). Arkivigite je 2010-03-31 per la retarkivo Wayback Machine
- Jeremy Isaacs, "Face to Face: Bernardo Bertolucci" Arkivigite je 2006-05-10 per la retarkivo Wayback Machine, BBC intervjuo, Septembro 1989.
- Roger Ebert, revizio, The Last Emperor Arkivigite je 2012-10-12 per la retarkivo Wayback Machine, Chicago Sun-Times, 9a Decembro, 1987.
Kategorioj:
- Mortintoj en Romo
- Naskiĝintoj en 1941
- Mortintoj en 2018
- Oskar-premiitoj
- BAFTA-premiitoj
- César-premiitoj
- Premiitoj de Ora Globo
- Webarchive template wayback links
- Viroj
- Naskiĝintoj la 16-an de marto
- Mortintoj la 26-an de novembro
- Italaj reĝisoroj
- Italaj kinoproduktoroj
- Italaj scenaristoj
- Italaj marksistoj
- Italaj verkistoj
- Universitato de Romo