Blinduloj kaj elefanto

Blinduloj kaj elefanto
literatura verko • parabolo
Aŭtoroj
Lingvoj
Eldonado

Blinduloj kaj elefanto estas rakonto, kiu devenas de Hindujo de kie ĝi disvastiĝis. Ĝi uziĝis por ilustri de vero ĝis paralogismo. Je diversaj epokoj ĝi ebligis enrigardon al relativeco, malklareco au neeksprimebla naturo de vero, la konduto de fakuloj en kampoj, kie mankas aŭ neatingeblas informo, la bezono de komunikado kaj la respekto por diversaj perspektivoj.

La blinduloj kaj la elefanto
(mura reliefo en nordorienta Tajlando)

Ĝi estas parabolo, kiu troviĝas en multaj religiaj tradicioj kaj estas parto de jainismo, budhismo, sufismo kaj hinduismo. La rakonto estas ankaŭ bone konata en Eŭropo. En la 19-a jarcento la poeto John Godfrey Saxe kreis sian propran version en formo de poemo. De tiam la rakonto estis publikigita en multaj libroj por plenkreskuloj kaj infanoj kaj estis interpretita pli kaj pli diversmaniere.

La bazo de la rakonto estas blinduloj (aŭ homoj en mallumo) kiuj tuŝas diversajn partojn de elefanto (kruro, vosto, rostro, orelo, ventro kaj dentego) kaj el tio ili devas konkludi kia ĝi estas, kaŭzante diversajn teoriojn kaj eĉ polemikon.

Vidu ankaŭ

• Sinkretismo
• Efiko Rashomon

Eksteraj ligiloj

• La rakonto de la blinduloj kaj la elefanto Arkivigite je 2007-10-13 per la retarkivo Wayback Machine ĉe www.spiritual-education.org Arkivigite je 2006-08-31 per la retarkivo Wayback Machine
• Ĉiuj de la poemoj de Saxe, inkluzive de la originala printaĵo de "La blinduloj kaj la elefanto" Senpaga legado kaj plenteksta serĉeblo.
• Budhisma versio, kiel en Jainism and Buddhism. Udana ĉe la universitato Princeton Arkivigite je 2006-08-25 per la retarkivo Wayback Machine
• Versio de Ĝalal-ed-din Mohammad Rumi tradukita de Arthur John Arberry]
• Jainisma versio en la retejo Jainworld (arkivigite laŭ stato de januaro 2009) Arkivigite je 2013-07-11 per la retarkivo Wayback Machine
• La versio de John Godfrey Saxe ĉe universitato Rice Arkivigite je 2005-11-07 per la retarkivo Wayback Machine