Campo de San Pedro

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Campo de San Pedro
municipo en Hispanio
Administrado
Poŝtkodo 40551
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 255  (2023) [+]
Loĝdenso 7 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 41° 26′ N, 3° 33′ U (mapo)41.429444444444-3.5455555555556Koordinatoj: 41° 26′ N, 3° 33′ U (mapo) [+]
Alto 976 m [+]
Areo 37,57 km² (3 757 ha) [+]
Campo de San Pedro (Provinco Segovio)
Campo de San Pedro (Provinco Segovio)
DEC
Campo de San Pedro
Campo de San Pedro
Situo de Campo de San Pedro
Campo de San Pedro (Hispanio)
Campo de San Pedro (Hispanio)
DEC
Campo de San Pedro
Campo de San Pedro
Situo de Campo de San Pedro

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Campo de San Pedro [+]
vdr

Campo de San Pedro [KAMpo desanPEdro] estas municipo en la nordoriento de la provinco Segovio, proksime al la provinco Sorio, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al la distrikto Partido Judicial de Riaza. La loknomo Campo de San Pedro estas komprenebla etimologie kiel Kampo de Sankta Petro.

Campo de San Pedro en la provinco Segovio.

Geografio[redakti | redakti fonton]

Ĝia municipa teritorio estas komponita de la loĝlokoj Campo de San Pedro, municipa ĉefurbo, Fuentemizarra, kiu estis municipo sendependa ĝis 1970, kaj Valdevarnés, same municipo sendependa ĝis 1970; ĝi​ okupas totalan areon de 37,57 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 250 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, fakte 150 el jaro 2000 en la municipa ĉefurbo.

Ĝi distas 88 km de Segovio, provinca ĉefurbo; ĝi limas kun municipoj Moral de Hornuez, Maderuelo, Alconada de Maderuelo, Riaguas de San Bartolomé, Cilleruelo de San Mamés, Bercimuel kaj Fresno de Cantespino.

Historio[redakti | redakti fonton]

La areo apartenis unue al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado. Ĝi apartenis al la Comunidad de villa y tierra de Maderuelo.

Aktualo[redakti | redakti fonton]

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj kaj vitejoj) kaj brutobredado (ŝafoj) kaj rilata komercado. Lastatempe funkciado de servoj plej ekgravis, kune kun piedirado tra naturaj lokoj. De la historia pasinteco restis diversaj vizitindaj vidindaĵoj kiel la preĝejo de Sankta Petro.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]