Dido (antikvo)
|
Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Dido (apartigilo) |
| Dido | |
|---|---|
| |
| rolulo de helena mitologio | |
| Verko | Eneado Didono kaj Eneo La Trojanoj Didone Didon Didone abbandonata Didone abbandonata La Dia komedio Civilization V |
| Informoj | |
| Sekso | ina |
| Nacieco | Fenicio • Antikva Kartago |
| Religio | kartaga religio |
| Mortokialo | morto sur brulŝtiparo, pikado |
| Okupo | reganto |
| Patro | Mattan I |
| Gefratoj | Anna • Pigmaliono el Tiro |
| Edzo/Edzino | Sychaeus • Acerbas |
| Kunulo | Eneo |
Laŭ grekaj kaj romiaj fontoj, Dido, foje Didona, aŭ Elizo de Tiro aperas kiel fondintino kaj unua reĝino de Kartago, en la nuna Tunizio. Ŝia famo ŝuldiĝas ĉefe al rakonto inkludita en la Eneado de la romia poeto Vergilio.
Ŝi estis filino de la reĝo de Tiro, nome Belo, konata ankaŭ kiel Muto. Dido havis du gefratojn: nome Pigmaliono, kiu heredis la regnon Tiro, kaj Ana. Ŝin ame konkeris kaj poste forlasis Eneo, rifuĝinto el Trojo, fondonto de la romia regno; ŝi bruligis sin en sia amdoloro sur ŝtiparo, kiel Vergilio rakontas en sia Eneado[1]
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Komentario al Somermeznokta sonĝo de William Shakespeare, trad. Kalman Kalocsay, J. Régulo, La Laguna,1967. p. 88.