Edith Pásztor

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Edith Pásztor
Persona informo
Naskiĝo 8-an de junio 1925 (1925-06-08)
en Budapeŝto
Morto 1-an de junio 2015 (2015-06-01) (89-jaraĝa)
en Romo
Lingvoj italahungara
Ŝtataneco HungarioItalio
Alma mater Universitato de Romo "La Sapienza"
Okupo
Okupo historiisto • mezepokisto • arkivisto
vdr

Edith Pásztor [pAstor], laŭ la hungarlingve kutima nomordo kaj ortografio Pásztor Edit estis hungara-itala historiisto, altlerneja instruisto.

Edit Pásztor[1] naskiĝis la  8-an de junio 1925(nun 1925-06-08) en Budapeŝto, ŝi mortis la 1-an de junio 2015 en Romo.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Edith Pásztor maturiĝis en katolika gimnazio en sia naskiĝurbo en 1943, poste ŝi studis 4 jarojn en Scienca Universitato Péter Pázmány kaj Universitato 'Sapienza' de Romo. Ekde 1946 ŝi vivis en Romo, ĉar ŝia edzo ekhavis postenon tie. En 1953 ŝi akiris paleografian, diplomatikan kaj arkivistan diplomojn kaj doktoriĝis el historio. Inter 1951-1968 ŝi laboris en it:Scuola vaticana di paleografia diplomatica e archivistica. La geedza paro akiris italan civitanecon en 1968, ekde la sama jaro ŝi instruis en la Universitato 'Sapienza'. Ekde 1982 ŝi estis levita katedrestro. Ŝi instruis ankaŭ en aliaj du universitatoj en Romo. En 1997 ŝi vidviniĝis, en 2003 ŝi ricevis premion.

Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]

  • Intentio beati Francisci. Il percorso difficile dell'Ordine francescano (secoli XIII-XV) (2008)
  • Onus apostolicae Sedis. Curia romana e cardinalato nei secoli XI-XV (1999)
  • S. Elisabetta d'Ungheria. 1207-1231 (1986)
  • Ricostruzione parziale di un registro pontificio deperdito del sec. XIII (1964)
  • Il processo di Andrea da Gagliano, 1337-38 (1955)

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]