Saltu al enhavo

Elin Pelin

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Elin Pelin
Persona informo
бен
Naskonomo Димитър Иванов Стоянов
Naskiĝo 18-an de julio 1877 (1877-07-18)
en Baylovo,  Otomana Imperio
Morto 3-an de decembro 1949 (1949-12-03) (72-jaraĝa)
en Sofio,  Popola Respubliko Bulgario
Tombo centra tombejo de Sofio Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj bulgara vd
Ŝtataneco Bulgario Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Elin Pelin
Profesio
Alia nomo Елин Пелин • Чичо Благолаж • Камен Шипков • Елчо • Пан • Пелинаш • Поручик • Мито • Чер Чемер • Иван Коприван • Горна Горчица • Катерина • Бокич • Слова vd
Okupo verkisto
lerneja majstro
instruisto
prozisto
ĵurnalisto
verkisto de porinfana literaturo
bibliotekisto
tradukisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Bulgara literaturo kaj tradukado Redakti la valoron en Wikidata vd
Verkado
Verkoj La familio Gerak vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Elin PELIN (bulgare Елин Пелин; naskiĝinta Dimitar Ivanov Stojanov (Димитър Иванов Стоянов) la 8-an de julio 1877 en Bajlovo; mortinta la 3-an de decembro 1949 en Sofio) estas konsiderata la plej bona verkisto pri vilaĝana vivo de Bulgario.

Dum la 51-a Universala Kongreso de Esperanto en Budapeŝto en 1966 Bulgara Esperanto-Teatro ludis la teatraĵon Dio absolvu de Elin Pelin. En 1977 ĝi ludis teatraĵon La ventmuelejo.

En Esperanto aperis

[redakti | redakti fonton]
  • Advokato. Tradukis N. Ĥstrioskoff. En: Amerika Esperantisto 11 (1912), n-ro 4 (majo), p. 25–27.
  • Aŭtuno. Rakonto. Tradukis Ivan H. Krestanof. En: La Revuo 1912, p. 300–304.
  • Falĉistoj. Rakonto. En: Bukedeto, Deisenhofen 1923, p. 12–20.
  • La familio Gerak. Tradukis Atanas D. Atanasov. Sofia 1924. 83 paĝoj.
  • Fratoj. Tradukis Georgi Fandikov. Sofia 1926. 16 paĝoj. (Bulgara bukedo 2.)
  • La advokato. Tradukis Ivan H. Krestanov. En: Esperanto 28 (1932), n-ro 386 (10), p. 140 (4)–141 (5).
  • Kvar rakontoj. Tradukis At. D. Atanasov. Sofia [1938 aŭ 1939]. Enhavas: Fratoj. Malfeliĉo. Sâlza Mladenova. Advokato.
  • Elektitaj rakontoj. Tradukis Simeon St. Hesapčiev. Stockholm 1948. 96 paĝoj. Enhavas: En la transa mondo. Andreŝko. Ĉe la sulko. La malfruiĝinta grenkampo. La maljuna bovo. Spasova Mogila. Bakita kukurbo. La ventmueliloj. Renkonto. La okuloj de sankta Spridono.
  • Falĉistoj. Tradukis Ivan Kovaĉev. En: Bulgara prozo, Sofio 1960, p. 65–70.