Emil Tábori
| Emil Tábori | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Tyroler Emil |
| Naskiĝo | 5-an de marto 1874 en Deta |
| Morto | 30-an de aprilo 1936 (62-jaraĝa) en Óbuda |
| Tombo | Juda tombejo sur Kozma strato, 17A parcella, 5. sor, 19. sírhely 
|
| Ŝtataneco | Hungara reĝlando
|
| Okupo | |
| Okupo | aktoro teatra reĝisoro
|
TÁBORI Emil [pr. ta:bori] estis hungara aktoro, dramverkisto, reĝisoro naskiĝinta en Detta la 5-an de marto 1874 kaj mortinta en Budapeŝto la 30-an de aprilo 1936.
Kariero[redakti | redakti fonton]
Emil Tábori debutis en 1896 en Selmecbánya. Dum duonjaron li ludis en la Népszínház de Budapeŝto en 1897. Post ludo en etaj provincaj trupoj, en jaroj 1904–1914 estiĝis aktoro kaj reĝisoro de la trupo de Ignác Krecsányi (Buda–Temeŝvaro). Li denove aperis en provinco. En 1919 li estis reĝisoro de la teatro Kollektív Színtársulat. En 1924 li ludis en Aŭstrio. Inter 1929 kaj 1933 li estis ĉefreĝisoro kaj teatraĵverkisto de la Komédia Orfeum.
Roloj[redakti | redakti fonton]
- Wermelskirch (Hauptmann: Henschel fuvaros);
- Miller (Schiller: Ármány és szerelem);
- Bailly (Panquette: A corneville-i harangok)
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Négy a kislány (kun G. Vágó , muziko I. Barna , 1916);
- Lőcsei ítélet (1924);
- Tánczos Tar Veronika (1924).