Franca ĝardeno

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Florbedoj de la Oranĝerio de la kastelo de Versajlo
La legomĝardeno de la kastelo de la Roche-Guyon vidata de la ĉefturo de la kastelo de La Roche-Guyon, kun fone la riverego Sejno

La francastila ĝardenoklasika ĝardeno estas ĝardeno kun estetika kaj simbola ambicio. En ĝi kulminas la arto korekti la naturon trudante simetrion. Ĝi esprimas la deziron celebri pere de la plantaro la triumfon de la ordo super la malordo, de la naturo kultura super la sovaĝa, de la pripensita super la spontana. Ĝi kulminas en la 17-a jarcento kun la kreado por la franca reĝo Ludoviko la 14-a de la ĝardenoj de Versajlo baldaŭ kopiitaj de ĉiuj kortegoj en Eŭropo[1].

La komponreguloj[redakti | redakti fonton]

La tipa organizado de la francastila ĝardeno, heredinta de la italstila ĝardeno, estis fiksita ekde la mezo de la 16-a jc.

Ĝardenoj de arkitektoj[redakti | redakti fonton]

Brodaĵoj en la ĝardenoj de la kastelo de Villandry (Indre-et-Loire)

La korektita perspektivo[redakti | redakti fonton]

Francastila ĝardeno de la kastelo de Versajlo (suda florbedo)

Nuntempaj evoluoj de la francastila ĝardeno[redakti | redakti fonton]

Ĉefaj francastilaj ĝardenoj[redakti | redakti fonton]

Oranĝerio de la kastelo de Pignerolle
Nuntempa francastila ĝardeno en Provenco: La Paviliono de Galon en Cucuron

Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Éric Mension-Rigau, Les jardins témoins de leur temps in Historia, n° 7/8, 2000

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Dominique Garrigues, Jardins et jardiniers de Versailles au Grand Siècle, Éditions Champ Vallon, 2001 Lire en ligne