Glaŭko
| Glaŭko | |
|---|---|
| Originala nomo | Γλαῦκος |
| Sekso | vira |
| Familio | |
| Patro | Polybus of Sicyon |
| Patrino | Euboea |
| Infanoj | Deiphobe |
| Glaŭko | |
|---|---|
| |
| mara dio de la helena mitologio | |
| Informoj | |
| Sekso | vira |
| Patro | Polybus of Sicyon |
| Patrino | Euboea |
| Infanoj | Deiphobe |
Glaŭko (helene Γλαῦκος) estis en la helena mitologio mara dio. Ankaŭ kelkaj aliaj mitaj kaj historiaj figuroj estis portantoj de tiu ĉi nomo.
Mara dio[redakti | redakti fonton]
Glaŭko estis molkora mara dio, filo de la dio Pozidono. Onidire li estis origine mortideva ŝipisto, kiu malkovris herbon, kiu redonis al la fiŝoj vivon Li gustumis ĝin ankaŭ kaj tiamaniere akiris senmortecon, sed per ĝia efiko anstataŭ manoj surkreskis al li naĝiloj kaj anstataŭ kruroj fiŝa vosto kaj li devis resti en maro. Li estis kapabla profeti kaj helpis al fiŝistoj trovi riĉajn fiŝkaptajn regionojn. Iam oni asertas, ke li konstruis mitan ŝipon Argon. Al la Argonaŭtoj li dumvoje helpis. Li ekamis belan Skilon, kiun pro tio la ĵaluza sorĉistino Kirko ĵetis en malfeliĉon. Ĉi tion oni povas legi en kelkaj ĉapitroj de Metamorfozoj de Ovidio.
Mitaj Glaŭkoj[redakti | redakti fonton]
- Filo de Sizifo, reĝo en Korintio.
- Filo de Hipoloĥo kaj nepo de Belerofono. Li ĉeestis la Trojan militon flanke de trojanoj. Malgraŭ li estis brava batalanto, prefere evitis rektan batalon kontraŭ Diomedo.
- Filino de Kreono nome Glaŭko, dua edzino de Jazono. Laŭ ŝi estas nomata asteroido 288 Glaŭko.
Glaŭko el Ĥio[redakti | redakti fonton]
Aludas lin Herodoto en sia Historio. Lidia reĝo Aliato onidire donacis al le delfa orakolejo grandan lutitan kruĉon, faritan de Glaŭko de Ĥio, kiu inventis lutadon de fero.
Fonto[redakti | redakti fonton]
En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Glaukos en la ĉeĥa Vikipedio.