Gustavo Martín Garzo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Gustavo Martín Garzo
Persona informo
Naskiĝo 13-an de februaro 1948 (1948-02-13) (76-jaraĝa)
en Valadolido
Lingvoj hispana
Ŝtataneco Hispanio
Familio
Edz(in)o Esperanza Ortega
Okupo
Okupo verkisto • kolumnisto
vdr

Gustavo Martín Garzo (Valadolido, 13a de februaro 1948) estas hispana verkisto.

Kariero[redakti | redakti fonton]

Menciendaj karakteroj de lia verkaro estas referencoj al mitologiaj, bibliaj, legendaj temoj kaj al tradiciaj rakontoj, same kiel inspiro en virina universo.

Li gradiĝis en Filozofio kaj Beletroj en la fako de Psikologio, estas fondinto de la literaturaj gazetoj Un ángel más kaj El signo del gorrión, dum li kunlaboris ankaŭ en nombraj aliaj literaturaj gazetoj, kiel Sibila. Liaj artikoloj publikigis en la plej gravaj komunikiloj enlandaj kaj li partoprenis en pluraj kongresoj de literaturo.

Li estas edzo de la verkistino Esperanza Ortega kaj patro de la verkistino Elisa Martín.​[1]

Verkoj[redakti | redakti fonton]

Romanoj kaj noveloj[redakti | redakti fonton]

  • Luz no usada (Consejería de Educación y Cultura, 1986)
  • Una tienda junto al agua (Los infolios, 1991)
  • El amigo de las mujeres (Caja España, 1991). Premio Emilio Hurtado.
  • El lenguaje de las fuentes (Lumen, 1993). Premio Nacional de Narrativa
  • Marea oculta (Lumen, 1993). Premio Miguel Delibes
  • La princesa manca (Ave del Paraíso, 1995)
  • La vida nueva (Lumen, 1996)
  • Los cuadros del naturalista (Alianza, 1997)
  • Ña y Bel (Ave del Paraíso, 1997)
  • El pequeño heredero (Lumen, 1997)
  • Las historias de Marta y Fernando (Destino, 1999). Premio Nadal
  • El valle de las gigantas (Destino, 2000)
  • La soñadora (Areté-Lumen, 2001)
  • Pequeño manual de las madres del mundo (R que R, 2003), reledonita kiel Todas las madres del mundo (Lumen, 2010). 50 rakontoj
  • Los amores imprudentes (Areté-Lumen, 2004)
  • Mi querida Eva (Lumen, 2006). Premio Mandarache (2008)
  • El cuarto de al lado (Lumen, 2007)
  • El jardín dorado (Lumen, 2008)
  • La carta cerrada (Lumen, 2009)
  • Tan cerca del aire (Plaza & Janés, 2010). Premio de Novela Ciudad de Torrevieja
  • Y que se duerma el mar (Lumen, 2012).
  • La puerta de los pájaros (Impedimenta, 2014).
  • Donde no estás (Destino, 2014).
  • No hay amor en la muerte (Destino, 2017).
  • La ofrenda (Galaxia Gutenberg, 2018).
  • La rama que no existe (Destino, 2019)[2]

Porinfana literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Una miga de pan (Siruela, 2000). Finalisto de la Premio Nacional de Literatura Infantil y Juvenil
  • Tres cuentos de hadas (Siruela, 2003). Premio Nacional de Literatura Infantil y Juvenil
  • Dulcinea y el caballero dormido (Edelvives, 2005). Bildaro
  • Un regalo del cielo (SM, 2007). Bildaro
  • El pacto del bosque (El jinete azul, 2010). Bildaro

Aliaj[redakti | redakti fonton]

  • El pozo del alma (Anaya, 1995)
  • El hilo azul (Aguilar, 2001). Gazetartikolaro
  • El libro de los encargos (Areté-Lumen, 2003)
  • La calle del paraíso (El pasaje de las letras, 2006). Gazetartikolaro
  • Sesión continua (El pasaje de las letras, 2008)
  • Los viajes de la cigueña (Imagine Press, 2008). Premio Llanes de Viajes 2008[3]
  • Una casa de palabras (2013)

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Javier Aguiar (8a de julio 2013). «Elisa Martín y el erotismo bíblico». El Norte de Castilla. Konsultita la 13an de oktobro 2023.
  2. Ángel Basanta. «La rama que no existe», El Cultural, 08.07.2019; alirita 19.04.2020
  3. «Gustavo Martín Garzo presenta 'Los viajes de la cigüeña' en Villabrágima», El Norte de Castilla, 21.08.2008; aliro 19.04.2020



  • En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Gustavo Martín Garzo en la hispana Vikipedio.