József Fodor

El Vikipedio, la libera enciklopedio
József Fodor
Persona informo
Naskiĝo 22-an de aprilo 1898 (1898-04-22)
en Ileanda
Morto 7-an de oktobro 1973 (1973-10-07) (75-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét vd
Lingvoj hungara vd
Ŝtataneco Hungario vd
Memorigilo József Fodor
Profesio
Okupo ĵurnalisto • poeto • verkistotradukisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

FODOR József estis hungara poeto, verkisto, tradukisto, ĵurnalisto naskita en Nagyilonda la 22-an de aprilo 1898 kaj mortinta en Budapest la 7-an de oktobro 1973.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

József Fodor abiturientiĝis en Torda. En 1916 li iĝis frontsoldato. En 1919 li estis soldato de hungara Ruĝa Armeo. En 1923 li estis helpredaktoro de la literatura rubriko de la Est-lapok. Inter 1929–1931 li estis la raportisto de la ĵurnalo el Berlin. Li revenis en 1931. En 1937 li estis lektoro de libroeldonejo Athenaeum kaj inter 1945 kaj 1947 denove. Post 1949 por kelkaj jaroj li silentis, nur post 1957 li iĝis denove aktiva.

Premioj, distingoj[redakti | redakti fonton]

Baumgarten-rekompenco 1934, Baumgarten-premio 1943; Kossuth-premio 1957; Meritordeno Munka Vörös Zászló, 1958; Labora Meritordeno orgrada 1968, 1970; Memormedalo de Konsilantrespubliko 1969.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Lihegő erdők, v., 1927;
  • Falevelekre írd!, v., 1931;
  • Utóhang, v., 1935;
  • Összhang nélkül, v., 1938;
  • Jelenések évei, v., 1940;
  • Fodor József Összes versei, 1942;
  • Mérlegen, v. 1943-1945, 1945;
  • Az Ember és a Hang, v., 1947;
  • Boldog zendülés, v., 1949;
  • Jelenések évei, vál. v. 1922-1949, 1957;
  • Idők útján, v., 1958;
  • Országutak énekei, v., 1960;
  • A történelem sodrában, vál. tan., cikkek, 1961;
  • Emberség tanúja, v., 1962;
  • Szertelen ünnep, vál. v. 1922-1962, 1962;
  • Emlékek a hőskorszakból, visszaemlékezések, 1964;
  • Magam nyomában, v., 1965;
  • Énekek napközben, v., 1966;
  • Teremtő nyugtalanság, v., 1968;
  • Emberek és állomások, visszaemlékezések, 1969;
  • Nagy szelekben, v., 1971;
  • Felkavart világ, visszaemlékezések [az Emlékek a hőskorszakból és az Emberek és állomások c. kötetek közös kiadása], 1972;
  • Végtelen menet, v., 1973;
  • Egy Plánta énekei és más versek, 1974;
  • Egy költészet története, esszék, 1975;
  • Tarts még, ragyogás, vál. v. [vál. Antal Gábor], 1978.

Fonto[redakti | redakti fonton]