Júlia Albrecht
| Júlia Albrecht | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 28-an de septembro 1948 (76-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Lingvoj | hungara |
| Ŝtataneco | Hungario 
|
| Alma mater | Secondary School of Visual Arts (en)  (–1976)Hungara Belarta Universitato (–1979)
|
| Familio | |
| Edz(in)o | Alajos Kálmán
|
| Okupo | |
| Okupo | ceramikisto pentristo instruisto
|
Júlia Albrecht [jUlia albreĥt], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Albrecht Júlia, estis hungara ceramikisto, instruisto, dua edzino de Alajos Kálmán. Ŝia geedziĝa nomo estis (laŭ la hungarlingve kutima nomordo) Kálmán Alajosné [alajoŝnE].
Júlia Albrecht[1] naskiĝis la 28-an de septembro 1948 en Budapeŝto.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Júlia Albrecht maturiĝis en arta gimnazio kun ceramikista licenco en sia naskiĝurbo en 1967, poste ŝi akiris pentristan-pedagogian diplomon en Hungara Belarta Altlernejo en 1973. Ŝiaj majstroj estis: Lajos Szentiványi (pentristo), Jenő Barcsay, József Somogyi kaj Lajos Ujváry. Post la diplomo ĝis 1976 ŝi estis pentristo, sed ekde 1975 ŝi laboris en propra ceramika ateliero, inter 1979 kaj 1996 ŝi instruis en la menciita arta gimnazio. Ŝi havis stipendiojn en 1983 kaj 1990, tiam ŝi estis ceramikisto de Artistkolonio (Kecskemét).
Ŝiaj libroj
[redakti | redakti fonton]- A kerámiaművesség története
- A kerámiakészítés elmélete és technológiája (1997)
Ŝiaj kreaĵoj (elekto)
[redakti | redakti fonton]- Egészségedre (ceramika kruĉo)
- Tükör elött (1973, pentraĵo)
- Urartui emlék I. (1998, porcelano)
- Csodaszarvas (1999, bronza skulptaĵeto)
- Turul (1999, bronza skulptaĵeto)
Publiklokaj kreaĵoj (elekto)
[redakti | redakti fonton]- floringoj en hotelo de Hévíz (1975)
- reliefoj en geedziĝa halo de Kunhegyes (1985)
- fasadaj ornamaĵoj en Kecskemét (1990)
- fasada reliefo en muzeo de Diósd (1995)
Elektitaj individuaj ekspozicioj
[redakti | redakti fonton]Elektitaj grupaj ekspozicioj
[redakti | redakti fonton]- Békéscsaba (1979, 1983, 1985)
- Pécs (1982, 1988, 1989, 1992, 1995, 1996, 1998)
- Zagrebo (1984, 1987)
- Arthalo Budapeŝto (1995)
- Gödöllő (1996)
- Parizo (1998)
