Justiniano la 1-a

Justiniano la 1-a aŭ Justiniano la granda (latine: Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus) (ĉ. 483 – ĉ. 14-a de novembro 565) estis imperiestro de la Orient-Romia Imperio ekde 527 ĝis sia morto. Li estis la dua membro de la Justinida Dinastio, post la morto de sia onklo Justino la 1-a kaj edzo de Theodora.

Li finis la militon kontraŭ la persoj per la tiel nomata "eterna paco" (532), por rekonkerigi kunhelpe de Belisar kaj Narses okcidentan regnon: Nordafrikon 535, Italion 553, Sudhispanion 554. Kaŭze de ekonomia kaj financa trostreĉoj la ŝtato ŝuldiĝis.

Li estas konsiderata sanktulo inter Ortodoksismo. Ŝablono:Ĝermo-biografio