Kūkai
| Kūkai (空海) | |
|---|---|
.jpg) Portreto de Kūkai de la epoko de Kamakura (1185 - 1333). | |
| Persona informo | |
| Naskonomo | 佐伯眞魚 |
| Aliaj nomoj | 教海 • 如空 • 空海 • 空海上人 • お大師さん • お大師様 |
| Naskiĝo | 774 en Zentsūji, provinco Sanuki, Japanio |
| Morto | 835 en Monto Kōya, Japanio |
| Tombo | Okunoin (en)  
|
| Lingvoj | japana |
| Ŝtataneco | Japanio
|
| Familio | |
| Patro | Saeki no Tagimi (en)
|
| Patrino | Tamayorigozen (en)
|
| Frat(in)oj | Shinga (en) kaj Saeki no Suzukimaro (en)
|
| Parencoj | Chisen (en) (nevo) Shinzen (en) (nevo)Enchin (en) (nevo)
|
| Okupo | |
| Okupo | vortaristo kaligrafo bikŝuo poeto lingvisto filozofo
|
| Verkoj | Bunkyō Hifuron Tenrei Banshō Meigi Jūjū Shinron Sangō Shiiki Fūshinjō Secret Key to the Heart Sutra Shōryōshū 3D Mandala, Toji |
Kūkai (空海, 774 - 835) estis Japana bikŝuo, fondinto de la skolo Shingon. Ene de la skolo, li estas konata kiel Kōbō-daishi (弘法大師 la granda majstro de la disvastigado de la darmo?), Odaishi-sama (お大師様 la granda majstro?), la postmorta nomo donita al li jarojn post lia morto de la imperiestro Daigo, aŭ kiel Henjō-kongō (遍照金剛?).
Li estis ankaŭ belskribisto kaj inĝeniero. Legende, li elpensis la skribsistemon kana kaj verkis la poemon Iroha, kiu estis uzita por ordigi kaj instrui la skribsistemon.[1]
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Ryūichi Abe. (2000) The Weaving of Mantra: Kūkai and the Construction of Esoteric Buddhist Discourse. Columbia University Press, p. 3, 113–4, 391–3. ISBN 978-0-231-11287-1.
