Krisztina Ferenczi

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Krisztina Ferenczi
Krisztina Ferenczi en 1973
Krisztina Ferenczi en 1973
Persona informo
Naskiĝo 9-an de decembro 1950 (1950-12-09)
en Budapeŝto
Morto 16-an de julio 2015 (2015-07-16) (64-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét
Lingvoj hungara
Ŝtataneco Hungario
Alma mater Universitato de Dramo kaj FilmoUniversitato Eötvös Loránd
Familio
Edz(in)o Béla Timár (reĝisoro)
Okupo
Okupo aktoroverkistoĵurnalisto
vdr

Krisztina Ferenczi [kristina ferenci], laŭ hungarlingve kutima nomordo Ferenczi Krisztina estis hungara aktoro, voĉoaktoro, ĵurnalisto. Ŝia familia nomvarianto estis Ferenczy, ŝia unua edzo estis Béla Timár (reĝisoro).

Krisztina Ferenczi[1][2] naskiĝis la 9-an de decembro 1950 en Budapeŝto, ŝi mortis la 16-an de julio 2015 en Budapeŝto.

Memortabulo pri Krisztina Ferenczi
Krisztina Ferenczi

Biografio[redakti | redakti fonton]

Krisztina Ferenczi studis en studio de Nacia Teatro (Budapeŝto) en 1969, poste ŝi akiris aktoran diplomon en Altlernejo pri Teatro kaj Filmo en 1974. Ŝia ĉefinstruisto estis Zoltán Várkonyi. Ŝi komencis sian aktoran karieron en Teatro Csokonai (Debrecen). Ŝiaj ĉefaj teatraj stacioj estis Teatro József Attila (1977–1981), Nacia Teatro (Pécs) (1984-1987), Nacia Teatro (Szeged) (1989-1991). Intertempe en 1979 ŝi akiris plian diplomon en Scienca Universitato Loránd Eötvös. Ekde 1991 ŝi ne ligiĝis al teatrejo, post jaroj ŝi frekventis kurson por ĵurnalistoj kaj ŝi forlasis la aktoran vivon. Ŝi specialiĝis pri esplorado pri ĉefministro Viktor Orbán. Ŝi ricevis premion en 2013 kaj postmortan en 2015. Ŝi edziniĝis dufoje, ŝi naskis resume kvinfoje.

Ŝiaj teatraj roloj (elekto)[redakti | redakti fonton]

Ŝiaj filmaj roloj (elekto)[redakti | redakti fonton]

  • Lányarcok tükörben (1973) - Zsuzsi
  • Széchenyi napjai (televizia serio, 1985)
  • Angyalbőrben (televizia serio, 1991)
  • Könyveskép (televizia serio, 2007) - Szilvi
  • en eksterlandaj filmoj hungaraj voĉoj ekzemple de Lia Tanzi, Ruzena Merunková[3]

Ŝiaj libroj (elekto)[redakti | redakti fonton]

  • Neked írom naplóm (1991)
  • Szüret. Az Orbán-vagyonok nyomában. (2006)
  • Élni egészen (2015)

Memorigiloj[redakti | redakti fonton]

  • memortabulo en Budapeŝto (2017)

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]