Kujo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kujo
Regiono
regiono [+]

LandoArgentino
- koordinatoj32° 54′ 26″ S, 68° 3′ 37″ U (mapo)-32.90726-68.0603Koordinatoj: 32° 54′ 26″ S, 68° 3′ 37″ U (mapo)


Kujo (Tero)
Kujo (Tero)
Mapo de Argentino kun la regiono Kujo en oranĝa

Kujo (Argentino)
Kujo (Argentino)
DEC

Map
Kujo
vdr

Kujo aŭ en hispana Cuyo kun sama prononco (el huarpea aŭ mapuĉa lingvo, Cuyùm puùlli, «saboŝtona tero» aŭ «lando de dezertoj»)[1] estas historia kaj geografia regiono situanta en la centrokcidento de Argentino, tradicie kunformata de la provincoj Mendoza, San Juan kaj San Luis, kies limoj koincidas praktike kun la geografia regiono kaj kiu kunhavas kulturan identecon kaj historian tradicion komunajn.

Hegemonias montaran reliefon de malabunda vegetaĵaro, kun karakteroj klimataj dezertaj. Kiel ekonomia agado hegemonias la agrikulturo, destacando la vinkultivado, kaj tiu zono estas la ĉefa produktanto de vino el Sudameriko, laŭ kvanto da produktado kaj laŭ kvanto de kultivita areo.[2] Estas ankaŭ ĵusa propono de turismaj servoj, rilate al la natura beleco de la regiono, kaj gravaj (laŭ kvanto kaj laŭ kvalito) altlernejoj.

Historio[redakti | redakti fonton]

Geografio[redakti | redakti fonton]

Limoj[redakti | redakti fonton]

Ties tradiciaj limoj estas la jenaj: norde la regiono Nordokcidento NOA; oriente, la Pampecaj Montaroj kaj la Pampa; sude, la Argentina Patagonio, kaj okcidente la Andoj. Ĝi enhavas la provincojn Mendoza, San Juan kaj San Luis.

Laŭ reliefo la teritorio, konita akademie kiel "Cuyanía" (Kujanio) ne inkludas la tuton de la provinco San Luis, sed nur la duonon okcidentan el ties teritorio, sed inkludas la trionon sudan de la provinco La Rioja. Baze sur tiu kriterio difiniĝis la Regiono Nova Kujo en 1988.

Rivero San Juan, en la provinco San Juan. La plej grava el la regiono.

Reliefo[redakti | redakti fonton]

Hidrografio[redakti | redakti fonton]

Plej parto el la riveroj pleniĝas dum epoko de malfrostiĝo, do ili portas plej akvon printempe kaj somere. Oni profitas la akvon pere de akvorezervejoj. La rivero kiu portas plej da akvo estas nomita Río Grande (Granda Rivero). Alia grava estas la Rivero Desaguadero.

Loĝantaro[redakti | redakti fonton]

Ĉefaj urboj estas Mendoza kun 1.000.000 da loĝantoj ĉe 2009, kaj oficiale 848.660 loĝantoj laŭ la censo de 2001. San Juan kun sia kunurbaro ĉe Granda San Juan estas la deka setlejo en la lando kun proksimume 450.000 loĝantoj ĉirkaŭkalkulite por 2009, kaj oficiale kun 421.640 loĝantoj en la censo de 2001. La urbo San Luis kaj ties kunurbaro, nome Granda San Luis, estas la tria urbo de la regiono, kun 162.011 loĝantoj laŭ la censo de 2001, kaj aktuala ĉirkaŭkalkulo de 2009 proksima al la 200.000 loĝantoj. La loĝantaro koncentriĝas en la provincaj ĉefurboj.

Provinco Loĝantaro % de Kujo Areo (km²) % de Kujo Denseco (loĝ/km²)
Mendoza 1.741.610 61,03 148.827 47,21 11,7
San Juan 680.427 23,84 89.651 28,44 7,6
San Luis 431.588 15,12 76.748 24,34 5,6
Totalo Kujo 2.853.625 100 315.226 100 9,1
Totalo Argentino 40.091.359 - 2.567.607 - 15,6
Fonto: Censo Argentino de 2010, INDEC.[3]

Ekonomio[redakti | redakti fonton]

Kiel ekonomia agado hegemonias la agrikulturo, destacando la vinkultivado, kaj tiu zono estas la ĉefa produktanto de vino el Sudameriko, laŭ kvanto da produktado kaj laŭ kvanto de kultivita areo.[4] La provinco estas kvina produktanto de la mondo kun 16 milionoj de hektolitroj jare.[5][6] La provinco Mendoza estas aktuale la oka sidejo por vinkultivado plej grava en la mondo.[7] En la provincoj Mendoza kaj San Juan koncentriĝas la 80 % el vitejoj de la lando kaj la 90 % el vinfarejoj. Oni kultivas kaj produktas ankaŭ olivoleon, tomatojn kaj terpomojn.

Servoj[redakti | redakti fonton]

Turismo[redakti | redakti fonton]

Estas ankaŭ ĵusa propono de turismaj servoj, rilate al la natura beleco de la regiono, kaj gravaj (laŭ kvanto kaj laŭ kvalito) altlernejoj.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Febrés Oms SJ, Andrés, Arte de la lengua general del reyno de Chile, http://www.archive.org/stream/artedelalenguage00febr#page/464/mode/2up Alirita la 15an de majo de 2012, 1765, Lima, paĝoj 464.
  2. http://news.reseau-concept.net/pls/news/p_entree?i_sid=&i_type_edition_id=20869&i_section_id=&i_lang=33 Arkivigite je 2013-05-13 per la retarkivo Wayback Machine OIV - Organización Internacional de la Viña y el Vino Alirita la 2an de oktobro de 2010, hispana, Estadísticas
  3. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2010-12-20. Alirita 2014-03-04.
  4. http://news.reseau-concept.net/pls/news/p_entree?i_sid=&i_type_edition_id=20869&i_section_id=&i_lang=33 Arkivigite je 2013-05-13 per la retarkivo Wayback Machine OIV - Organización Internacional de la Viña y el Vino Alirita la 2an de oktobro de 2010, hispana, Estadísticas
  5. http://www.francoargentine.com/Espanol/PArg/vinos.htm Arkivigite je 2010-05-30 per la retarkivo Wayback Machine La Argentina y sus Vinos, 22-06-2008, La Franco Argentine, hispana
  6. http://elmundovino.elmundo.es/elmundovino/noticia.html?vi_seccion=12&vs_fecha=200602&vs_noticia=1140551292 elmundovino.elmundo.es, 7a de aŭgusto de 2008, 2006, Elmundo.es, hispana.
  7. http://www.vinosyco.com.ar/wine_news50.htm Arkivigite je 2009-02-08 per la retarkivo Wayback Machine Mendoza, 8va capital vitivinícola del mundo, 10-08-2008, Vinos&Co, hispana.