Livonia Frataro

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Livonia Frataro
emblemo
Teŭtona kavaliro maldekstre kaj Glavofrato dekstre.
Teŭtona kavaliro maldekstre kaj Glavofrato dekstre.
kavalira ordeno • kavalira ordenoklienta ŝtato
Komenco 1202 vd
Poste Ordeno de Germanaj Kavaliroj vd
Lando(j) Lando Maria vd
Sidejo Cēsis
Fondinto(j) Alberto, Episkopo de Rigo vd
Posedatoj Riga Castle • Cēsis Castle vd
vdr

Livonia Frataro aŭ la Livoniaj Fratoj de la Glavo (Latine: Fratres militiæ Christi Livoniae, Germane: Schwertbrüderorden, France: Ordre des Chevaliers Porte-Glaive) estis militordeno establita de la tria episkopo de Rigo, nome episkopo Alberto de Rigo (aŭ eble Teoderiko von Treyden), en 1202. La papo Inocento la 3-a sankciis la establadon en 1204 por la dua fojo. La membreco de la ordeno ehavis Germanajn "migrajn monaĥojn" kiuj luktis kontraŭ Baltaj paganoj en la areo de nuntempaj Estonio, Latvio kaj Litovio. Alternativaj nomoj de la Ordeno estas Kristaj Kavaliroj, Glava Frataro, kaj La Milico de Kristo de Livonio.

Post ties malvenko fare de Zemajtoj kaj Zemgalianoj en la Batalo de Schaulen (Saule) en 1236, la survivintaj fratoj merĝiĝis en la Teŭtona Ordeno kiel aŭtonoma branĉo kaj iĝis konata kiel Livonia Ordeno.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]