Livonia Frataro
| Livonia Frataro | ||
|---|---|---|
| ||
| Teŭtona kavaliro maldekstre kaj Glavofrato dekstre. | ||
| kavalira ordeno | ||
| Dum | 1202 – | |
| Sekvanto | Ordeno de Germanaj Kavaliroj | |
| Fondodato | 1202 | |
| Sidejo | Cēsis | |
| Lando | Lando Maria | |
| Livonia Frataro | ||
|---|---|---|
| Dinastio | ||
| ||
| Blazono | ||
| Apero | 1202 [#] | |
| Lando | Lando Maria [#] | |
| Dinastiaj rilatoj | ||
| Fondinto | Alberto, Episkopo de Rigo [#] | |
| Branĉo de | Ordeno de Germanaj Kavaliroj [#] | |
| Branĉoj | Q63200509 [#] | |
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | |
Livonia Frataro aŭ la Livoniaj Fratoj de la Glavo (Latine: Fratres militiæ Christi Livoniae, Germane: Schwertbrüderorden, France: Ordre des Chevaliers Porte-Glaive) estis militordeno establita de la tria episkopo de Rigo, nome episkopo Alberto de Rigo (aŭ eble Teoderiko von Treyden), en 1202. La papo Inocento la 3-a sankciis la establadon en 1204 por la dua fojo. La membreco de la ordeno ehavis Germanajn "migrajn monaĥojn" kiuj luktis kontraŭ Baltaj paganoj en la areo de nuntempaj Estonio, Latvio kaj Litovio. Alternativaj nomoj de la Ordeno estas Kristaj Kavaliroj, Glava Frataro, kaj La Milico de Kristo de Livonio.
Post ties malvenko fare de Zemajtoj kaj Zemgalianoj en la Batalo de Schaulen (Saule) en 1236, la survivintaj fratoj merĝiĝis en la Teŭtona Ordeno kiel aŭtonoma branĉo kaj iĝis konata kiel Livonia Ordeno.