Monaĥejo Sankta Johano de la Reĝoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Fasado.
Retablo.
Tegmento el ligno de stilo mudeĥara.
Reliefoj kun la blazonoj de la Katolikaj Gereĝoj.
Aspekto de la klostro.

La Monaĥejo Sankta Johano de la ReĝojMonaĥejo Sankta Johano de la Gereĝoj, en la hispana origine Monasterio de San Juan de los Reyes, en Toledo (Kastilio-Manĉo, Hispanio), de la Ordeno de Franciskanoj, estis konstruita laŭ mendo aŭ apogo de la reĝino Isabel la 1-a de Kastilio cele igi ĝin reĝa maŭzoleo, kaj rememoro de la batalo de Toro kaj de la nasko de la princo Johano. Temas pri unu el la plej valoraj montroj de la stilo Izabela gotiko en Hispanio kaj la plej grava konstruaĵo konstruigita de la Katolikaj Gereĝoj. La monaĥejo estas krome monumento rememora de la atingoj de la Katolikaj Gereĝoj kaj de ties politika programo.[1]

Kiam okazis la fina milito kontraŭ hispanaj araboj, kaj estas plenplena je simboloj pri la Katolikaj Gereĝoj. Interesa renesanca fasado kaj retablo, tamen la origina estis detruita dum la napoleonaj militoj. Estas interesa klostro. Ekstere estas ĉenoj, kiel simboloj de tiuj kristanoj, kiuj estis laŭlegende kaptivaj de islamanoj kaj estis liberigitaj dum la konkera milito.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Nieto Soria, José Manuel kaj Ruiz Mateos, Aurora. Perez Monzón, Olga. Jesús Espino, Nuño, Origenes de la Monarquía Hispánica. Propaganda y legitimación (ĉ. 1400-1520), 1999, Editorial Dykinson, isbn= 978-84-8155-437-3 , 604 paĝoj, ĉapitro 10. Las manifestaciones artísticas.