Pelbárt Temesvári
| Sankta | ||
| Pelbárt Temesvári | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1430 en Timișoara | |
| Morto | 22-an de januaro 1504 (74-jara) en Buda | |
| Religio | katolika eklezio [#] | |
| Lingvoj | latina [#] | |
| Ŝtataneco | Hungario [#] | |
| Alma mater | Jagelona Universitato [#] | |
| Profesio | ||
| Okupo | filozofo [#] | |
| Sanktulo | ||
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | |
Beatulo TEMESVÁRI Pelbárt (temeŝvari) (Pál) eklezia verkisto, oratoro, franciskano (Temesvár?, ĉirkaŭ 1435 – Buda, 22-a de januaro 1504).
Biografio[redakti | redakti fonton]
En 1458 Pelbárt Temesvári studis en universitato de Krakovo, en 1483 instruis teologion en ordendomo de franciskanoj de Buda. En 1496 li estis domestro en Esztergom, poste denove alvenis al Buda. Li estis renoma figuro de mezepoka literaturo en Eŭropo. Liaj verkoj ĝis la fino de la 16-a jarcento aperis en multaj eldonaĵoj.
Ĉefaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Stellarium Coronae Mariae Virginis (Hagenau, 1498);
- Pomerium (Sermones Pomerii, I – III., Hagenau, 1499);
- Expositio libri Psalmorum (zsoltár magyarázatok);
- Aureum Rosarium Theologiae (teológiai enciklopédia, I-IV., az utolsó kötetet tanítványa, Laskai Osvát fejezte be. Hagenau, 1503 – 08).
- Katona Lajos: Középkori legendák és példák (Magy. Kvtár, é. n.);
- Brisits Frigyes: Magyar Irodalmi Ritkaságok, 1931. 6. sz.);
- Válogatott írásait V. Kovács Sándor adta ki (Bp., 1982).