Rheinmetall

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Rheinmetall
publika kompanio vd
Dum 1889 - nekonata/nuntempe
Jura formo Aktiengesellschaft
Sidejo Duseldorfo
Lando Germanio
Estr(ar)o Armin Papperger
Dungitoj 23 945 (stato: 31-a de decembro 2021)
Agokampo aŭtomobila parto • armilo
ISIN-kodo DE0007030009
Posedata de BlackRock • Fidelity Investments vd
filiaj kompanioj Oerlikon Rheinmetall Air Defence • Pierburg • Rheinmetall Nordic • Eurometaal • Rheinmetall Automotive • Rheinmetall MAN Military Vehicles • RWM Italia • Rheinmetall Air Defence (Switzerland) vd
Posedataj kompanioj Mauser • Rheinmetall Automotive • Rheinmetall MAN Military Vehicles vd
TTT Oficiala retejo
vdr

Rheinmetall estas germana produktanto de armiloj kaj armeaj kaj civilaj vehikloj, kiel ekzemple malpezaj batalvehikloj kaj moveblaj artileriaroj. La firmao ankaŭ evoluigas simulilsistemojn por armea kaj civila uzo, por trejnado de funkciigistoj de ŝipoj, vehikloj kaj gruosistemoj. La ĉefsidejo de la firmao situas en Duseldorfo, Germanio, kaj ĝiaj akcioj estas komercitaj ĉe la germana borso en la indekso MDAX.

Aktuale en 2017, la grupo Rheinmetall konsistas el 187 kompanioj (tute aŭ parte posedataj), situantaj en 30 landoj en la mondo, kaj la enspezoj de la grupo sumiĝis al 5,8 miliardoj da eŭroj. La firmao produktas aŭtopartojn, armeajn vehiklojn, aŭtomatajn kanonojn, kontraŭaviadilajn defendsistemojn, artilerion, morterojn, tankkanonojn, armilojn, municion kaj elektronikajn sistemojn.

Unu el iliaj plej famaj produktoj estas la tankkanono Rh-120.

Historio[redakti | redakti fonton]

La firmao estis establita en 1889 fare de la Hoerder Bergwerks- und Hüttenverein, sub la nomo "Rheinische Metallwaaren - und Maschinenfabrik Aktiengesellschaft", por liveri municion al la Germana Imperiestra Regno. La produktfabriko de la firmao funkciis en Duseldorfo.

Post la fino de la Unua Mondilito, pro la restriktoj truditaj al Germanio en la kampo de armiloj sub la Traktato de Versajlo, Rheinmetall moviĝis al la produktado de lokomotivoj, vaporplugiloj kaj oficeja ekipaĵo.

En 1921, la armilproduktado de la firmao estis rekomencita, kaj en 1925, la Reich akiris la kernon de kontrolo en Rheinmetall. En 1933 estis transprenita la lokomotivproduktadfirmao "August Borsig GmbH" kaj en 1938 la du kompanioj kunfandiĝis en unu firmaon nomitan Rheinmetall-Borsig AG . En la sama jaro, la firmaoĉefsidejo estis translokigita al Berlino. Komence de 1940, la germana armeo akiris kreskantan kontrolon de la produktado de armiloj, kaj en 1944-1945, pro difekto en la armilproduktadinstalaĵoj kiel rezulto de aviadilaj atakoj, produktado estis translokigita al aliaj areoj, inkluzive de Pollando. Kun la fino de la Dua Mondmilito, la armea okupacia reĝimo trudis malpermeson de produktado de armiloj kaj nur en 1950 Rheinmetall komencis produkti nemilitajn produktojn.

En 1956, la Rechling Group akiris la akcimajoritaton en la firmao, disfendis la firmigitan firmaon Rheinmetall-Borsig AG kaj vendis Borsig AG. La nomo de la firmao estis ŝanĝita al "Rheinmetall Berlino". En la sama jaro, ke la firmao komencis produkti armilojn. En 1958, la firmao ankaŭ ekfunkciis en la kampoj de mekanika inĝenierado kaj elektroniko, kaj en 1986, ĝi ekfunkciis en la aŭtomobila industrio.

En 1996 la firmao ŝanĝis sian nomon al Rheinmetall [1][2].

Organizo[redakti | redakti fonton]

Rheinmetall havas du ĉefajn sektorojn de agado: la armilindustrio kaj la veturindustrio. 3 sekcioj funkcias sub ĉiu sektoro.

Ĝis la fino de 2017, la grupo laborigas pli ol 23,000 homojn, de kiuj ĉirkaŭ 52% estis dungitaj en la armilsektoro de la firmao, kaj proksimume 47% en la vehikulsektoro (pliaj 1% estis dungitaj en la ĉefsidejo kaj servaj kompanioj) [3].

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Historio de la firmao 1981–1992. Alirita 30 April 2018.
  2. Historio de la firmao 1993–1999. Alirita 30 April 2018.
  3. . Rheinmetall announces organisational restructure (5 February 2021). Alirita 5 February 2021.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]