Ron Carter
| Ron Carter | |
|---|---|
 Ron Carter koncertas en Altes Pfandhaus je Kolonjo, 7-an de oktobro 2008 | |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Ronald Levin Carter |
| Naskiĝo | 4-an de majo 1937 (87-jaraĝa) en Ferndale |
| Lingvoj | angla |
| Ŝtataneco | Usono 
|
| Alma mater | Cass Technical High School (en)  Lernejo de Muziko Eastman Manhattan School of Music (en)
|
| Familio | |
| Edz(in)o | Janet Carter (en)
|
| Infano | Myles Carter (en)
|
| Okupo | |
| Okupo | universitata instruisto (1983–2002) violonĉelisto diskografa artisto kontrabasisto komponisto jazz bassist (en)
|
| TTT | |
| Retejo | http://www.roncarter.net |
Ron Carter (* 4-an de majo 1937 en Ferndale, Miĉigano) estas usona ĵaz-basisto. Kun pli ol 2.500 albumoj li estas unu el la plej ofte produktitaj basistoj de la ĵazhistorio.
Vivo
[redakti | redakti fonton]Li komencis sian karieron ĉe Gil Evans (Out of the Cool, 1960). Ekde 1963 ĝis 1968 li estis membro de la kvinopo de Miles Davis kune kun Herbie Hancock, Wayne Shorter kaj Tony Williams. Carter ludis ankaŭ je soloprojektoj kun Hancock kaj Shorter same kiel en la posteula kvinopo V.S.O.P. fondita en la jaro 1977.
Plue li ludis kaj produktis kun Antônio Carlos Jobim, McCoy Tyner, Stanley Turrentine, Freddie Hubbard, Stan Getz, Coleman Hawkins, Joe Henderson, Horace Silver, Kenny Burrell, Milt Jackson, Billy Cobham kaj multaj aliaj gravaj ĵazmuzikistoj.
Ankaŭ kiel bandestro li sonregistris por pli ol 20 albumoj. Li ankaŭ aŭdeblas sur la influa albumo The Low End Theory de la hiphopa grupo A Tribe Called Quest. Carter validas kiel ideoriĉa improvizanto. Li ankaŭ lernis la violonĉelon, la elektran basgitaron kaj kunlaboris je la konstruado de malgranda baso.
Ron Carter instruas ĉe konservatorio Eastman School of Music.
Diskoj (selekto)
[redakti | redakti fonton]Albumo sub propra nomo
[redakti | redakti fonton]- Where? (1961) Prestige Records
- All Blues (1973) CTI Records
- Blues Farm (1973) CTI Records
- New York Slick (1980) Milestone Records
- The Bass and I (1997) Blue Note
- Orfeu (1999) Blue Note
- Stardust (2002) Blue Note
- The Golden Striker (2003) Blue Note
- Dear Miles (2007) Blue Note
- Jazz and Bossa (2008) Blue Note
Albumoj kun Ron Carter kiel bandano
[redakti | redakti fonton]- Herbie Hancock - Empyrean Isles, Maiden Voyage, Speak Like A Child, V.S.O.P., Third Plane
- Joe Henderson - Power To The People
- Sam Rivers - Fuchsia Swing Song, Contours
- Eric Dolphy - Out There (1960)
- Andrew Hill - Grass Roots, Lift Every Voice, Passing Ships
- Bobby Hutcherson - Components
- Wes Montgomery - So Much Guitar (1961), Tequila, California Dreaming
- Oliver Nelson - Sound Pieces
- Miles Davis - Quiet Nights (1962), Four and More, My Funny Valentine, Live At the Plugged Nickel, Miles Smiles, E.S.P., Nefertiti, Miles In the Sky, Seven Steps To Heaven, The Sorcerer, Water Babies
- Wayne Shorter - Speak No Evil (1964), The All Seeing Eye
- McCoy Tyner - The Real McCoy, Expansions, Trident, Counterpoints, Supertrios, Extensions (1970)
- Archie Shepp - The Way Ahead (1968)
- Quincy Jones - Gula Matari (1970)
- Freddie Hubbard - Red Clay (1970), Empyrean Isles, First Light
- Donald Byrd - Electric Byrd (1970)
- Roberta Flack - First Take (1970), Quiet Fire (1971), Killing Me Softly (1973)
- Billy Cobham - Spectrum (1973)
- Herbie Hancock, Wayne Shorter, Ron Carter, Tony Williams, Wallace Roney: A Tribute to Miles (1992)
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Ian Carr k.a. Jazz Rough Guide Metzler, Stutgarto 1999; ISBN 3-476-01584-X
- Leonard Feather, Ira Gitler: The Biographical Encyclopedia of Jazz. Oxford University Press, Oksfordo ktp. 1999; ISBN 978-0-19-532000-8
- Martin Kunzler, Jazz-Lexikon Bd. 2. Reinbek 2002; ISBN 3-499-16513-9
- Intervjuo kun Ron Carter en: Christian Broecking: Herbie Hancock – Interviews. Eldonejo Creative People Books 2010 ISBN 978-3-938763-12-4
