Mehmed Emen (Ali paŝao): Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
inwik el:
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
'''Mehmed Emin Ali paŝao''' (n. 5-an de marto 1815 [[Konstantinopolo]], [[Osmana Imperio]] – m. 7-an de septembro 1871, samloke), osmana grand[[veziro]] (ĉefministro), konata pro sia okcidentamika reformpolitiko. Li estis gvidanta persono kun paŝao Mustafa Reŝid kaj paŝao Fuad en la t.n. [[Tanzimat-epoko]] (1839–70).
'''Mehmed Emin Ali paŝao''' (n. 5-an de marto 1815 [[Konstantinopolo]], [[Otomana Imperio]] – m. 7-an de septembro 1871, samloke), otomana grand[[veziro]] (ĉefministro), konata pro sia okcidentamika reformpolitiko. Li estis gvidanta persono kun paŝao Mustafa Reŝid kaj paŝao Fuad en la t.n. [[Tanzimat-epoko]] (1839–70).


Li estis filo de vendej-posedanto, kiu jam fruaĝe ekservis la registaron. Li havis nenian instruadon, sed lernis la francan kaj akompanis en 1836 diplomatan komisionon al Vieno. Lia diplomata kariera pinto estis, kiam oni nomumis lin en 1841 ambasadoro en Londono. Post kiam li revenis al la Osmana imperio, li iĝis [[eksterafera ministro]] sub gvido de paŝao Mustafa Resid kaj partoprenis en la [[Viena kongreso|viena]] (1855) kaj parizaj (1856) kongresoj. Li servis kiel grandveziro en 1852, 1855–56, 1858–59, 1861 kaj 1867–71.
Li estis filo de vendej-posedanto, kiu jam fruaĝe ekservis la registaron. Li havis nenian instruadon, sed lernis la francan kaj akompanis en 1836 diplomatan komisionon al Vieno. Lia diplomata kariera pinto estis, kiam oni nomumis lin en 1841 [[ambasadoro]] en Londono. Post kiam li revenis al la Otomana Imperio, li iĝis [[ministro pri eksteraj rilatoj]] de la imperio sub gvido de paŝao Mustafa Resid kaj partoprenis en la [[Viena kongreso|viena]] (1855) kaj parizaj (1856) kongresoj. Li servis kiel grandveziro en 1852, 1855–56, 1858–59, 1861 kaj 1867–71.


Ali paŝao preferis la pacajn solvojn (Serbio, Moldvo) kaj donis limigitan aŭtonomion en 1868 por Kreto. Li instigis la amikajn rilatojn al Francio kaj Britio sub regado de [[Abd-ul-Meĝid|Abd-ul-Meĝid la 1-a]] kaj [[Abd-ul-Aziz|Abd-ul-Aziz la 1-a]].
Ali paŝao preferis la pacajn solvojn ([[Serbio]], [[Moldavio]]) kaj donis limigitan aŭtonomion en 1868 por [[Kreto (insulo)|Kreto]]. Li instigis la amikajn rilatojn al Francio kaj Britio sub regado de [[Abd-ul-Meĝid|Abd-ul-Meĝid la 1-a]] kaj [[Abd-ul-Aziz|Abd-ul-Aziz la 1-a]].


{{Vivtempo|1815|1871|Mehmed Emen}}
{{Vivtempo|1815|1871|Mehmed Emen}}

[[Kategorio:Otomana Imperio]]
[[Kategorio:Otomana Imperio]]
[[Kategorio:Ministroj pri eksteraj rilatoj]]
[[Kategorio:Ambasadoroj]]
[[Kategorio:Paŝaoj]]
[[Kategorio:Paŝaoj]]



Kiel registrite je 21:43, 4 mar. 2009

Mehmed Emin Ali paŝao (n. 5-an de marto 1815 Konstantinopolo, Otomana Imperio – m. 7-an de septembro 1871, samloke), otomana grandveziro (ĉefministro), konata pro sia okcidentamika reformpolitiko. Li estis gvidanta persono kun paŝao Mustafa Reŝid kaj paŝao Fuad en la t.n. Tanzimat-epoko (1839–70).

Li estis filo de vendej-posedanto, kiu jam fruaĝe ekservis la registaron. Li havis nenian instruadon, sed lernis la francan kaj akompanis en 1836 diplomatan komisionon al Vieno. Lia diplomata kariera pinto estis, kiam oni nomumis lin en 1841 ambasadoro en Londono. Post kiam li revenis al la Otomana Imperio, li iĝis ministro pri eksteraj rilatoj de la imperio sub gvido de paŝao Mustafa Resid kaj partoprenis en la viena (1855) kaj parizaj (1856) kongresoj. Li servis kiel grandveziro en 1852, 1855–56, 1858–59, 1861 kaj 1867–71.

Ali paŝao preferis la pacajn solvojn (Serbio, Moldavio) kaj donis limigitan aŭtonomion en 1868 por Kreto. Li instigis la amikajn rilatojn al Francio kaj Britio sub regado de Abd-ul-Meĝid la 1-a kaj Abd-ul-Aziz la 1-a.