Meles Zenavi: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [kontrolita revizio] |
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
Yekrats (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 1: | Linio 1: | ||
[[Dosiero:Meles Zenawi.jpg|thumb|Meles Zenawi]] |
[[Dosiero:Meles Zenawi.jpg|thumb|Meles Zenawi]] |
||
'''Legesse („Meles“) ZENAWI''' (naskita |
'''Legesse („Meles“) ZENAWI''' (naskita [[8-a de majo]] [[1955]] en [[Adwa]] en la [[regiono Tigray]] estas la nuna ministroprezidanto (ĉefo de la registaro) de [[Etiopio]]. Meles estas [[ortodoksismo|ortodoksa kristano]]. Li estas tre bone edukita homo kaj posedas la diplomojn de pluraj konataj universitatoj. |
||
== Vivo == |
== Vivo == |
||
Linio 13: | Linio 13: | ||
{{referencoj}} |
{{referencoj}} |
||
{{vivtempo|1955|Zenawi, Meles}} |
{{vivtempo|1955||Zenawi, Meles}} |
||
[[Kategorio:Ĉefministroj de Etiopio]] |
[[Kategorio:Ĉefministroj de Etiopio]] |
Kiel registrite je 15:50, 4 jan. 2012
Legesse („Meles“) ZENAWI (naskita 8-a de majo 1955 en Adwa en la regiono Tigray estas la nuna ministroprezidanto (ĉefo de la registaro) de Etiopio. Meles estas ortodoksa kristano. Li estas tre bone edukita homo kaj posedas la diplomojn de pluraj konataj universitatoj.
Vivo
Meles studis ekde 1972 medicinon en la universitato de Adisabebo. Post la forigo de la imperiestro Haile Selassie kaj la ekesto de la komunista diktatoreco de Mengistu Haile Mariam li finis la studojn en 1975, reiris al sia hejma provinco kaj fariĝis membro de liberiga armeo Tigray People's Liberation Front (TPLF). En 1985 li fariĝis estro de tiu movado kaj organizis vastan unuiĝon de diversaj opoziciaj grupoj. Kun la subteno de la Popola Fronto por la Liberigo de Eritreo la opoziciaro sukcesis forigu la diktaroron.
Meles fariĝis ĉefo de dumtempa registaro. Poste balotoj en 1995 li fariĝis ĉefministro.
Komence multaj okcidentoj registaroj subtenis al Zenawi, sed poste aperis raportoj pri neatentoj de la homaj rajtoj. Ekzemple post la balotado en majo 2005 la armeo mortigis pli ol cent homojn (inter ili infanojn) dum manifestacioj kontraŭ la reĝimo, pli ol dek mil homoj estis ĵetitaj en karcerojn, inkluzive de tuta gvidantaro de la opozicio.[1]