Tibor Wilhelmb
| Tibor Wilhelmb | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 16-an de oktobro 1893 en Ghelari |
| Morto | 20-an de junio 1968 (74-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Tombejo Farkasrét |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Alma mater | Akademio de Selmec |
| Familio | |
| Infano | Gizella Cennerné Wilhelmb |
| Okupo | |
| Okupo | metala inĝeniero |
Tibor Wilhelmb, laŭ hungarlingve kutima nomordo Wilhelmb Tibor (naskiĝis la 16-an de oktobro 1893 en Hungara reĝlando en Gyalár (nuntempa Ghelari en Rumanio), mortis la 20-an de junio 1968 en Budapeŝto) estis hungara inĝeniero.[1][rompita ligilo]
Biografio[redakti | redakti fonton]
Tibor Wilhelmb akiris diplomon en akademio de Selmecbánya en 1919. Post siaj studoj li praktikadis jaron en fabriko de Manfréd Weiss en Csepel, kie li estis levita inĝeniero en 1920, ĉefinĝeniero en 1924, direktoro en 1938, ĉefdirektoro en 1951. En la 1930-aj jaroj li trakonstruis la fornojn pri hejtado de oleoj. Liaj aliaj agoj faris la fabrikon elstara en Eŭropo. Li pensiuliĝis en 1958. Li ricevis premion Kossuth en 1954.
Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]
- Az ipari vasötvözetek metallográfiája I. (1960) - lektoro
- Az ipari vasötvözetek metallográfiája II. (1964) - lektoro
