Tumulbedo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
priplantita bedo

La tumulbedo estas altbedo kiu havas la formon de tumulo.

tumulo apud Suwałki en Pollando

Bedo estas plata kaj niveligita peco de grundo, preparita por plantoj. Ekzistas diversaj bedoj, ekzemple florbedo, sembedo (el kreskantaj semitaj plantoj), herbobedo, sterkobedo, altbedo, varmobedo. Speciala formo de bedo estas platbando. Ĝemerale bedo estas monokulturo.

tumula bedo

Konstruo kaj celo[redakti | redakti fonton]

folia tavolo de kumulbedo

Por bedo oni dividas pecon de kultivata arealo. La bedoj estas faritaj jare. Kiel vojo por prilabori la arealon oni havas neplantitan strion. La nekultivitaj areoj inter la bedoj estas la vojoj por flegi permane aŭ per malgranda traktoro. [1].[2]

La larĝeco de permane flegitaj legombedoj estas inter 1,1 ĝis 1,2 m. Inter la du bedoj estas ĉ. 0,30 m larĝa vojo por surpaŝi flegante la bedojn.[3] Precipe florbedoj aŭ bedoj en parkoj aŭ ĝardenoj ofte estas faritaj por pli ol unu jaro. La ornambedoj ofte havas randon el heĝoj. Ofte estis plantitaj tie malaltaj buksoj.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Winfried Titze: Frisches Gemüse aus dem Garten. Ulmer, Stuttgart 1987, ISBN 3-8001-6293-8, S. 40.
  2. Ulrich Sachweh (Hrsg.): Der Gärtner, Band 3, Baumschule, Obstbau, Samenbau, Gemüsebau. 2. Auflage, Ulmer, Stuttgart 1986/1989, ISBN 3-8001-1148-9, Schema C 9 auf S. 198.
  3. Winfried Titze: Frisches Gemüse aus dem Garten. Ulmer, Stuttgart 1987, ISBN 3-8001-6293-8, S. 40.