Frubedo
Frubedo estas plata, kun vitrotavoloj kovrita bedo, kiu estas uzata por kreskigi junplantojn. Ĝi estas ne pli longa ol 1 m kaj estas je unu flanko dekliva. Por ebligi kaj aerumi la bedon la unuopaj lignaj aŭ metalaj fenestroj (grandeco de ĉ. 1,6 × 1,0 m) povas esti levataj, klinataj aŭ forprenataj. Simile kiel plantdomoj la frubedoj plilongigas la tempon, kiun la plantoj havas por kreski.
Oni distingas inter varma kaj malvarma frubedo. En varma frubedo (ankaŭ nomata sterkobedo) la mikroorganismoj mineraligas la sterkon produktante i.a. varmon. (komparu: biologia energifonto Oni uzu precipe sterkon de ĉevaloj. [1]Malvarma frubedo ne uzas sterkon. Nur la protekto kontraŭ vento „liveras“ pli altan temperaturon kompare al la ekstero. Ofte frubedoj estas uzataj por aklimatigi la plantojn antaŭ la plantado en la libera kampo.
Kulturado sub plasta folio[redakti | redakti fonton]
Pro la granda laboro en komerca hortikulturo la frubedoj estis ofte anstataŭitaj de plantdomoj el plastaj folioj.[2]
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- bedo
- altbedo
- tumulbedo
- kamparana ĝardeno
- legombedo
- sembedo
- profundbedo
- staŭdobedo
- tapiŝbedo
- spicherba spiralo
- terpoma turo