Undino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Undino
klaso de mitaj estaĵoj
Informoj
Eble sama Rusalko • Mavka • víla • water fairy
vdr

Undino[1] (el la latina unda, do ondo) estas duondia elementa fantomo en formo de belulino, akvofeino. Ŝi sopiras la unuiĝon kun ulo por atingi animon nemortontan punonte malfidelecon permorte. La historio rakontatas ankaŭ ĉe Paracelsus. Ekde la fabela novelo Undine de Friedrich de la Motte Fouqué de 1811 Undino estas nikso. Operojn ĉi prie verkis E.T.A. Hoffmann en 1816 kaj Albert Lortzing en 1845, dramon Jean Giraudoux en 1939.

John William Waterhouse: Undine, 1872

Origine tiu ĉi figuro devenas el la sagao de la kavalirdinastio Staufenberg de ĉe Supra Rejnlando kaj konserviĝis en poemo de ĉ. 1320. Adaptitis la enhavo plurfoje.

La asteroido 92 Undino nomiĝis por ŝi.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Francoise Ferlan: Le thème d’Ondine dans la littérature et l’opéra allemands au XIXème siècle. Publications universitaires européennes, Sér. 1: Langue et littérature allemandes, 992. Lang, Bern 1987. ISBN 3-261-03692-3
  • Irmgard Roebling (eld.): Sehnsucht und Sirene. Vierzehn Abhandlungen zu Wasserphantasien. Centaurus, Pfaffenweiler 1992
  • Anna Maria Stuby: Liebe, Tod und Wasserfrau. Mythen des Weiblichen in der Literatur. Wiesbaden 1992
  • Mona El Nawab: Ingeborg Bachmanns „Undine geht“. Ein stoff- und motivgeschichtlicher Vergleich mit Friedrich de LaMotte-Fouqués „Undine“ und Jean Giraudoux' „Ondine“. Königshausen & Neumann, Würzburg 1993 ISBN 3-88479-764-6
  • Ruth Fassbind-Eigenheer: Undine, oder Die nasse Grenze zwischen mir und mir. Ursprung und literarische Bearbeitungen eines Wasserfrauenmythos, von Paracelsus über Friedrich de la Motte Fouqué zu Ingeborg Bachmann. (=Stuttgarter Arbeiten zur Germanistik, 291) Heinz, Stuttgart 1994, ISBN 3-88099-295-9
  • Gabriele Bessler: Von Nixen und Wasserfrauen. Köln 1995
  • Andreas Kraß: Meerjungfrauen. Geschichten einer unmöglichen Liebe. Fischer, Frankfurt am Main 2010, ISBN 978-3-10-038195-8.
  • Irene Krieger: Undine, die Wasserfee. Friedrich de la Motte Fouqué's Märchen aus der Feder der Komponisten. Centaurus, Herbolzheim 2000. (=Reihe Musikwissenschaft, 6) ISBN 3-8255-0260-0
  • Beate Otto: Unterwasser-Literatur. Von Wasserfrauen und Wassermännern. Würzburg 2001
  • Antje Syfuss: Nixenliebe. Wasserfrauen in der Literatur. Haag + Herchen, Frankfurt 2006

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. PIV, Parizo 2005, p. 1199