Vikipedio:Artikolo de la semajno/2016/38
Schuhplattler - prononco: [ŜU:platler] - estas tradicia stilo de la popola danco, kiu estas populara en la Alpaj regionoj de Bavario kaj Tirolo (suda Germanio, Aŭstrio kaj en la germanlingvaj regionoj de norda Italio). En tiu danco, la prezentistoj stamfas, aplaŭdas kaj frapas la plandojn de siaj ŝuoj (Schuhe), femurojn kaj genuojn kun malfermaj manoj. Ekzistas pli ol 150 bazaj variaĵoj, same kiel marŝoj kaj akrobataj movoj, kiuj ofte estas intermetitaj kun la baza danco en prezentoj. Ili povas esti viditaj hodiaŭ en Eŭropo kaj en germanaj enmigrintsocioj ĉirkaŭ la mondo. Schuhplattler daŭre estas plejparte farita fare de plenkreskuloj, ĝi fariĝis ĉiam pli populara ĉe junuloj, kiuj amas ĝiajn buntajn kostumojn kaj ĝian resaltadon, piedbatadon kaj petolan koreografion.
La Schuhplattler aperis eble en Neolitiko, proksimume 3000 a.K., sed tekste ĝi nur dokumentiĝis en 1030 p.K., kiam monaĥo en la abatejo Tegernsee de Bavario priskribis vilaĝdancon enhavantan saltojn kaj mangestojn. Dum jarcentoj, la formo evoluis, ĉar farmistoj, ĉasistoj, kaj forstistoj trejnis ĝin en la izolitaj urboj kaj vilaĝoj de la bavaraj Alpoj kaj la Centraj Orientaj Alpoj de Tirolo. Foje ĝi estis farita kiel partnerdanco, kun paroj farantaj Ländler kaj tiam dividantaj tiel, ke knabinoj povus turni en iliaj buntaj dirndloj kiam knaboj montregis siajn "Platteln". En aliaj tempoj estis nur knaboj sceneje, alvokitaj en cirklo, placo aŭ linio, dancante sovaĝe por la spektantaro. Tiuj du aliroj foje estas distingitaj kiel la Schuhplattlertanz kaj Schuhplattler mem, sed estas la danco de la "knaboj" kiu estas la kerno de ambaŭ formoj kaj ĝi estas plejofte priskribita.
La tujaj antaŭuloj de Schuhplattler ĝis hodiaŭ estis la 18-jarcentaj dancoj Menueto, Kvadrilo kaj Francezo, sed male al tiuj ĝentilaj kaj tre stiligitaj dancoj, la fruaj Schuhplattler de la komuna homo estis senregulaj. La junaj viroj improvizis siajn saltojn, tretis, kaj akrobatajn figurojn "ĉar ĝi frapis ilian fantazion." Akrobatado estis grava parto de la danco minimume ĝis la 1820-aj jaroj, kiam knaboj komencis balanciĝi sur la ŝultroj de siaj partneroj kaj stampi siajn piedojn ritme en la plafono.
Lastaj artikoloj de la semajno: Diandlo - Platbeka anaso - Fondaĵo Vikimedio