Viktar Marcinoviĉ
| Viktar Marcinoviĉ | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 9-an de septembro 1977 (47-jaraĝa) en Ašmiany | ||||
| Lingvoj | belorusa • rusa vd | ||||
| Ŝtataneco | Sovetunio Belorusio  vd
| ||||
| Alma mater | Fakultato de Ĵurnalismo de la Belorusa Ŝtata Universitato vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto ĵurnalisto artoteoriisto vd
| ||||
| Laborkampo | Ĵurnalismo kaj teorio de arto vd
| ||||
| Aktiva dum | 2009– vd | ||||
| |||||
| En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Viktar Marcinoviĉ (naskiĝis la 9-an de septembro 1977 en Aŝmjani) estas belorusa ĵurnalisto, artkritikisto kaj verkisto.
Bigrafio
[redakti | redakti fonton]Ĝi gradigis de la ĵurnalisma fakultato kaj diplomiĝis de BSU. En la jaroj 2002-2015 estis vicredaktoro de "Belgazeta". Lekciisto YSU. Doktoriĝis (06.27.2008) ĉe la Vilna Akademio de Artoj pri la temo: "Vicebska avangardo (1918-1922): socikultura kunteksto kaj arto kritiko" [1] .
Libroj
[redakti | redakti fonton]Li publikigis romanon "Paranoia" en rusa (2009), kiu estis implice malpermesita por vendo en Minsko[2] kaj en retvendejo OZ.by [3] [4]. Romano pri amo, skribita en la ĝenro de la realo-malutopio, estis poste tradukita en la angla, finna, germana kaj publikigita en Usono, Finnlando kaj Germanio.
En junio 2011, li prezentis sian unuan beloruslingvan romanon "Malvarma sudo." Tiu "romano kun la aŭtora triobla memmortigo" estis dediĉita al Belorusa literaturo. Laŭ la aŭtoro, la romano devas esti distribuita ekskluzive en elektronika formo, kaj ne eliris presita[5]. Tiu estas la unua romano en la historio de Belorusa literaturo eldonita tuj en la formo de gazetara komuniko.
La tria romano de V. Martinović estis gangstera tragikomedio "Sphagnum" (2013). En la romano, tri junaj krimuloj mortigis kunkrimulon kaj perdis monon de aliulo, kiun nun devas redonije ajna kosto. Ili decidas kaŝiĝi en malgranda vilaĝo, kaj eskapi de kreditoroj kaj de la kriminala . Ĉio estus irinta laŭ plano, se ne ŝajne duone morta Belorusa vilaĝo, kun lia senmorta pagana mistiko, kiu instigas neatenditan solvon de la problemo. Roman aliĝis al longa listo de rusa premio "Nacia Furorlibro". "Sphagnum" estis publikigita en la rusa en la formo de enreta eldono, kaj tradukita en Belorusa lingvo - en la presita versio.
"Lingvo" (2014, originale «Мова 墨瓦») estis nova ĝenra eksperimento de Victor Martinović, socia scienca fikcio kun la "lingvo" kiel ĉefrolulo. La ago okazas en fantazia estonteco - Ĉinio kaj Rusio formis prosperan federalan ŝtaton kaj estis disigitaj per muro de Eŭropo, kiu perdis sian grandecon. Minska centro fariĝis dense loĝata ĉina loĝkvartalo. Ĉefrolulo de la libro, kune kun la Minska kaŝrezisto (la ĉina mafio) luktas kun sistemo en kiu bono kaj malbono, la kleruloj, kaj la krimuloj, lojaleco kaj perfido estas renversitaj.
Kvina romano de Victor Martinović "Lagus Gaudii" estis publikigita traduke en Belorusa lingvo en la eldonejo "Biblioteko" en la somero de 2016. La rakonto estas bazita sur la vivo de naŭjara Jasja en kvieta vilaĝo, kie tempo ŝajnas haltinta. Knabino malfacile travivas morton de sia patrino, malgraŭ tio, la patro transdonis ŝin al internulejo. Unufoje Jasja decidas eskapi kaj reveni hejmen. En 2019, aperis filmo de reĝisoro Alexei Poluyan "Lagus Gaudii", inspirita de la romano de Victor Martinović.
"Nokto" (2018) estis romano-malutopio, romano-vojaĝo kaj romano-ludo. La mondo estis plonĝita en senfina malvarma nokto. En la libera urbo Gruŝevka (iama kvartalo de Minsko) akvo estas ĉe horaro, la sola ĵurnalo "Gazeta" estas reskribita kiel blukopio kaj ne funkcias kompaso. La ĉefrolulo de la romano estas la posedanto de la sola en la urbo biblioteko kaj la lasta hundo. Prenante la mapon de la nova mondo kaj volumon de Herodoto, la skribisto iras serĉi sian amatan virinon, kiu en la momento de la senkurentiĝo estis en Nepalo. La romano aperis en rusa kaj belorusa lingvoj en la aŭtora traduko[6].
"Revolucio" (2020) estis romano verkita en la jaro 2013. La eventoj plejparte okazas en Moskvo en la jaroj 2000-aj. Ĉefa protagonisto — elmigrinta el Belorusio intelektulo, nuntempe loĝanta en Moskvo, hazarde ricevas potencon, kiu koruptas lin. La romano estas eldonita beloruse en la jaro 2000, en la jaro 2021 ankaŭ ruse kaj germane.
Premioj
[redakti | redakti fonton]En 2012, Victor Martinović ricevis literaturan premion "Debut" Maksim Bogdanoviĉ en prozo [7] pro la romano "La malvarma sudo."
En 2014 gajnis (Encouragement Award) de Eŭropa Scienca Fikcia Socio (Eŭropa Science Fiction Society).
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Паспяховая абарона доктарскай дысертацыі выкладчыкам ЕГУ Віктарам Марціновічам[rompita ligilo] Сайт ЕГУ
- ↑ Раман Марціновіча забаранілі прадаваць на кірмашы Arkivigite je 2012-06-11 per la retarkivo Wayback Machine // Наша Ніва, 1.12.2009
- ↑ Кнігу Марціновіча «Параноя» ўжо забаранілі прадаваць і ў інтэрнэт-крамах[rompita ligilo] // Эўрапейскае радыё для Беларусі, 3.12.2009, 13:45
- ↑ Кнігу «Параною» Марціновіча знялі з продажу на oz.by[rompita ligilo] // Наша Ніва, 3.12.2009
- ↑ Кнігу «Параноя» Віктара Марціновіча знялі з продажу на oz.by»
- ↑ nn.by
- ↑ Найлепшай дэбютнай кнігай - 2011 года стала...
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- http://martinovich.by/ Arkivigite je 2014-10-22 per la retarkivo Wayback Machine - Oficiala paĝo B. Martinović
- Blogo Victor Martinović Arkivigite je 2015-03-16 per la retarkivo Wayback Machine sur tut.by
- Studeny sudeArkivigite je 2012-04-23 per la retarkivo Wayback Machine sur 34mag.net retejon