Atencoj en Nasirijo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Atencoj en Nasirijo
Attentati di Nassiriya
vdr

La atencoj en Nasirijo okazis de 2003 ĝis 2006 dum la iraka milito en la urbo Nāṣiriya kontraŭ la italaj armeotrupoj partoprenantaj la militan mision nomatan "Operaco Antikva Babilono"; la plej grava el tiuj atencoj estis la masakro de la 12a de novembro 2003 kiu kaŭzis 28 mortojn (19 italoj).

Ĉi tiuj atakoj kaŭzis entute ĉirkaŭ 50 viktimojn (el kiuj 25 estis italoj).

Historio[redakti | redakti fonton]

Operaco Antikva Babilono[redakti | redakti fonton]

La Operaco Iraka Libereco (Operation Iraq Freedom en la angla), aŭ Dua Golfa Milito, komenciĝis en marto 2003 fare de koalicio konsistanta ĉefe el la brita kaj usona armeoj. La 1-an de majo 2003 la milito oficiale finiĝis, eĉ se fakte la eksterlandaj armeoj neniam havis plenan kontrolon de la teritorio, suferante gravajn perdojn pro ripetiĝintaj atakoj.

La UN-rezolucio 1483 de la 22a de majo 2003 aprobita de la Sekureca Konsilio de Unuiĝintaj Nacioj alvokis ĉiujn ŝtatojn kontribui al la renaskiĝo de Irako, pliigante la sekurecon de la iraka popolo kaj la disvolviĝon de la nacio.

Italio partoprenis per la misio "Antikva Babilono" provizante armeo-unuojn situintajn en la sudo de la lando, kun ĉefa bazo en Nāṣiriya, sub brita gvidado. La urbo Nassiriya estas la ĉefurbo de la iraka regiono Dhi Qar, hejmo de gravaj petrolputoj.

La itala misio komenciĝis la 15-an de julio 2003 kaj estis milita operaco kiu celis pacsekurigon, per la jenajn agadojn:

  • rekonstruo de la iraka "sekureca sektoro" per helpo en trejnado kaj ekipado de fortoj, je centra kaj loka nivelo;
  • kreo kaj prizorgado de la necesa sekureca kadro;
  • kontribuo al la restarigo de publikaj infrastrukturoj kaj reaktivigado de la esencaj servoj;
  • radiologiaj, biologiaj kaj kemiaj datenalprenoj;
  • partopreno en publika ordo;
  • armea polico;
  • kontribuo al flughavena administrado;
  • kontribuo al senminigaj agadoj, ankaŭ kun la uzo de hundoj;
  • subteno al la agadoj de la ORHA ;
  • regado de la teritorio kaj batalo kontraŭ krimo.

La misio finiĝis la 1an de decembro 2006 .

La masakro de la 12a de novembro 2003[redakti | redakti fonton]

La 12-an de novembro 2003 okazis la unua serioza atako en Nassiriya. Je la 10:40 laŭ la loka tempo (UTC +03: 00), tanka kamiono plena de eksplodaĵoj eksplodis antaŭ la enirejo de la itala bazo MSU (Multnacia Speciala Unuo) de ''Carabinieri'', poste kaŭzante la eksplodon de la municia deponejo de la bazo "Maestrale" kaj tial la morto de pluraj homoj inkluzive de karabenistoj, militistoj kaj civiluloj.

Karabenisto Andrea Filippa, gardanta la enirejon al la ĉefa bazo, sukcesis mortigi la du bombistojn, tiel ke la kamiono ne eksplodis ene de la kazerno sed sur la enireja pordego, tiel evitante masakron de pli grandaj proporcioj. Unua helpo estis donita de la karabenistoj mem, de la nova iraka polico kaj de lokaj civiluloj.

La atako rezultigis 28 mortojn, 19 italojn kaj 9 irakanojn. Ankaŭ estis envolvita de la eksplodo la trupo de reĝisoro Stefano Rolla, (kiu estis surloke por filmi scenrakonton pri la rekonstruo en Nassiriya fare de la italaj soldatoj), same kiel la italaj armeaj soldatoj eskortantaj la trupon, kiu estis tie por loĝistika halto.

La Komando de la Itala Komuna Taskotrupo (IJTF en la angla) situis je 7 kilometrojn de Nassiriya, en bazo nomata "Blanka Ĉevalo", ĉirkaŭ 4 kilometrojn de la Usona Komando en Tallil. La regimento MSU / IRAQ, formita de personoj de la italaj karabenistoj kaj de la rumana milita polico (al kiu aldoniĝos 120 viroj de la portugala nacia gvardio fine de novembro 2003), estis dividita en du poziciojn: la "Maestrale" bazo kaj la "Libeccio", ambaŭ situantaj en la centro de la urbo Nassiriya. La Manovra Unuo estis ĉefsidejita ĉe la bazo "Maestrale" (ankaŭ konata per la esprimo "Besta Domo"), kiu dum la reĝimo de Sadam Husejn estis la sidejo de la komerca ĉambro. Kaj la Bataliono MSU kaj la Komando de la Regimento MSU / IRAQ baziĝis ĉe la "Libeccio".

La atenco okazis je la 10.40 matene la 12an de novembro 2003 ĉe la bazo "Maestrale", kiu estis tute detruita. La alia loko, "Libeccio", kelkcent metrojn for de la unua, ankaŭ estis damaĝita de la eksplodo. Fakte estis la intenco de la karabenistoj, kontraŭe al la elekto de la armeo ekloĝi malproksime por havi pli grandan sekurecan kadron, poziciigi sin en la urbo por pli granda kontakto kun la loĝantaro.

Viktimoj[redakti | redakti fonton]

Tomboŝtono por viktimoj (Bologno)

La italaj viktimoj estis:

  • la karabenistoj [1]
    • Massimiliano Bruno, asistanto marŝalo,
    • Giovanni Cavallaro, subleŭtenanto
    • Giuseppe Coletta, serĝento
    • Andrea Filippa, kaporalo
    • Enzo Fregosi, marŝalo leŭtenanto
    • Daniele Ghione, ĉefmarŝalo
    • Horacio [2] Majorana, kaporalo
    • Ivan Ghitti, serĝento
    • Domenico Intravaia, vicserĝento
    • Filippo Merlino, dua leŭtenanto
    • Alfio Ragazzi, asistanto marŝalo,
    • Alfonso Trincone, adjutanto marŝalo
  • la soldatoj de la Itala Armeo
    • Massimo Ficuciello, kapitano
    • Silvio Olla, ĉefmarŝalo
    • Alessandro Carrisi, unua kaporala majoro
    • Emanuele Ferraro, kaporala majoro elektita ĉefo
    • Pietro Petrucci, kaporalo majoro
  • la civiluloj
    • Marco Beci, internacia kunlaboranto
    • Stefano Rolla, reĝisoro
Prezidanto Ciampi omaĝas la viktimojn ĉe la Vittoriano
Momento de la ŝtatsepulto de la falintoj en Nassiriyah, 18 novembro 2003

La ŝtata entombigo okazis la 18-an de novembro 2003 en la baziliko San Paolo fuori le mura, en Romo, oficata de kardinalo Camillo Ruini, en ĉeesto de la plej altaj ŝtataj aŭtoritatoj, kaj kun vasta (ĉirkaŭ 50 000 homoj) kaj kortuŝa popola partopreno. ; [3] la korpoj alvenis en la baziliko eskortitaj fare de 40 kirasistoj surĉevale. Nacia funebro estis proklamita por tiu tago.

Vunditaj pluvivantoj[redakti | redakti fonton]

Prezidanto Carlo Azeglio Ciampi vizitas Aureliano Amadei, unu el la vunditoj en la trupo de reĝisoro Stefano Rolla

Pliaj 20 italoj estis vunditaj en la atako: 15 karabenistoj, kvar soldatoj kaj civilulo.

[4]

Roma Vittoriano, atendovico de homoj por la tributo al la falintoj de Nasiriya (2003)

Filmografio[redakti | redakti fonton]

  • 20 Cigaredoj - 2010 filmo de Aureliano Amadei, kiu postvivis la masakron.
  • Nassiryia - Por ke ni ne forgesu - 2007 miniserialo en 2 epizodoj.

La batalo de la 6-a de aprilo 2004[redakti | redakti fonton]

Ciampi vizitante Armando Mirra, unu el la pafvunditaj ''Bersaglieri''

En Nasiriyah, kelkajn monatojn post la bombado de 2003, batalo inter italaj trupoj kaj la Mahdi Armeo okazis la 6an de aprilo 2004, konata kiel la Batalo de la Pontoj de Nasiriyah .

La italaj soldatoj estis engaĝitaj en la urbo en 18-hora kolizio ĉirkaŭ tri pontoj kiuj permesas la trairon de la rivero, en kiu pezaj armiloj estis uzitaj de ambaŭ flankoj, inkluzive de haŭbizoj kaj eks-sovetiaj kontraŭtankaj raketlanĉiloj de la irakanoj kaj raketlanĉiloj kaj 105mm kanonoj sur la itala flanko [5] ;

Atako de la 27-a de aprilo 2006[redakti | redakti fonton]

Matene de la 27-a de aprilo 2006, konvojo formita de kvar veturiloj de MSU Carabinieri forlasis la bazon de Camp Mittica por atingi la provincan irakan policoficejon por la kutima servo kaj kunordigo de komunaj patroloj. Je 8:50 loka tempo (6:50 en Italio) la dua veturilo de la kolono pasas super bombo metita en la centron de la vojo. Ene de la veturilo ( VM90P ), kiu ankaŭ gastigas kapitanon de la itala armeo kiel oficiro de kontakto, eksplodon kaŭzas la tujan morton de tri el la kvin soldatoj pro termika ŝoko .

Momento de la ŝtata entombigo de soldatoj Ciardelli, Lattanzio kaj De Trizio.
Entombigo de Alessandro Pibiri

La 5an de junio 2006, alia atako okazis kontraŭ la itala militistaro en misio en Irako . Je 21:35 loka tempo bombo, verŝajne teleregata. La eksplodo okazis je proksimume 100 km norde de Nasiriyah. La frapita veturilo gvidis longan konvojon de veturiloj direktitaj al Tallil ; la unua helpo venis de kuracistoj kiuj apartenis al la konvojo.

Monumento en Greve in Chianti

Notoj[redakti | redakti fonton]