Benzotiazolo

Benzotiazolo

Plata kemia strukturo de la Benzotiazolo

Tridimensia strukturo de la Benzotiazolo

Benzoizotiazolo havas similan strukturon al tiu de la
benzotiazolo, sed la nitrogenaj kaj sulfuraj atomoj troviĝas en
la 1-a kaj 2-a pozicioj.

Alternativa(j) nomo(j)

Benzosulfonazolo

C₇H₅NS

Merck Index

15,1110

Fizikaj proprecoj

Aspekto

senkolora ĝis palflava likvaĵo
kun karakteriza odoro

135.1863 g·mol⁻¹

1.238 g cm⁻³

2 °C

228 °C

n_{761}^{20}

1,6379

Ekflama temperaturo

107 °C

Memsparka temperaturo

565 °C

Acideco (pKa)

11.56

Solvebleco

Akvo:

Malmulte solvebla en akvo
Solvebla en acetono,
etanolo kaj etero

Mortiga dozo (LD50)

380 mg/kg (buŝe)

Sekurecaj Indikoj

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

Xn
Noca por la sano

GHS etikedigo de kemiaĵoj^[1]

GHS Damaĝo-piktogramo

GHS Signalvorto

Damaĝa substanco

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H301, H302, H311, H319, H332

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P261, P264, P270, P271, P280, P301+310, P301+312, P302+352, P304+312, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P330, P337+313, P361, P363, P405, P501

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Benzotiazolo estas aromata heterocikla komponaĵo konsistanta je 5-membra tiazolo fandita al benzena ringo. La naŭ atomoj de la duciklo kaj la aneksaj substituantoj estas kunplataj. Benzotiazolo estas senkolora viskozeca likvaĵo kaj kvankam benzotiazolo ne estas vaste uzata, multaj el ĝiaj derivaĵoj estas komerce aŭ nature trovataj.

Iu derivaĵo de la benzotiazolo estas la luciferino, substanco trovata en lampiroj. Benzotiazolo estas ĉefe uzata kiel gustiga substanco, antimikrobagento kun biologiaj aktivecoj tiaj kiaj antifungaj, antiinflamaj, antikonvulsiaj^[2], antitumoraj, antimalariaj, antidiabetaj kaj antihelmintaj.

En vivmedio benzotiazolo rapide biodegradiĝas sub aerobaj kondiĉoj. Labora ekspozicio al benzotiazolo per inhalado povas okazi en kaŭĉuko-procezaj oficejoj. Benzotiazoloj posedas konsiderindan esplorplanon ĉefe rilate al sintezaj kaj farmaciaj kemiaĵoj pro ilia potenca kaj signifoplena medicinaj aktivecoj.

Pro tio, vasta gamo da metodoj estas disponeblaj por la sintezado de la benzotiazola kerno kaj ĝiaj derivaĵoj sed realaj necesoj ekzistas por novaj proceduroj kiuj eltenas multaj tipoj je strukturaj diversecoj kaj multoblaj substituadoj.

Mikroorganismoj kiuj ne eltenas la agadon de la benzotiazoloj estas Staphylococcus aureus, Bacillus subtilis, la Gram-negativa bakterio Escherichia coli, la pseŭdomonoj aeruginosa^[3]^[4] kaj Candida albicans.^[5]