Eugène Labiche
| Eugène Labiche | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Labiche, grava franca dramaturgo.
| |||||
| Persona informo | |||||
| Eugène Labiche | |||||
| Naskiĝo | 5-a de majo 1815 en Francio | ||||
| Morto | 13-a de januaro 1888 en Francio | ||||
| Tombo | Tombejo de Montmartre vd | ||||
| Nacieco | franca | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio | ||||
| Alma mater | Lycée Condorcet • Lycée Saint-Louis • Lycée Chaptal vd | ||||
| Familio | |||||
| Parencoj | Émile Labiche vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto | ||||
| Aktiva dum | 1837–1988 vd | ||||
| Verkado | |||||
| Ĝenroj | teatraĵoj | ||||
| Verkoj | Le chapeau de paille d'Italie | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Eugène LABICHE (Esperantigite Eŭgeno Labiŝ) (naskiĝinta la 5-an de majo 1815 en Parizo, mortinta samloke la 13-an de januaro 1888) estis franca dramaturgo.
Vivo[redakti | redakti fonton]
La filo de riĉa industriulo studis jursciencojn, vojaĝis poste en Italujon, disde kie li verkis por kelkaj parizaj gazetoj kelkajn distrajn eseojn. Ilin li publikigis pli poste sub la titolo La clef des champs.
Aperis en 1837 lia unua dramo: La cuvette d'eau, en 1838 la komedieto Monsieur de Coislin (kun granda sukceso). De tiam li dum kvar jardekoj liveris al parizaj teatrejoj, aparte al Palais-Royal, pli ol cent teatraĵojn. Kelkajn estis laŭĝenre eĉ modelaj. Ilia humuro neniam ofendemas. Brilas dialloga spontanecokaj perfekta sceneja tekniko. Menciindas i.a. jenaj:
- Le chapeau de paille d'Italie (1851)
- Le misanthrope et l'Auvergnat (1853)
- Le voyage de M. Perrichon (kun Martin, 1860)
- La poudre aux yeux (1861)
- Célimare le bien-aimé (1863)
- La Cagnotte (1864)
- Un pied dans le crime (1866)
- Le plus heureux des trois (kun Gondinet, 1870)
- Doit-on le dire? (1873)
- Le prix Martin (kun Augier, 1876)
- La Clé (kun Duru, 1877).
La unua kolekto de liaj verkoj aparis en 1879 sub la titolo Théâtre de Labiche kun antaŭparolo de Augier. Ĝi ege furoris.
En 1880 Labiche iĝis membro de la Franca Akademio anstataŭ Ustazade Silvestre de Sacy.
Fonto[redakti | redakti fonton]
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 12. Leipzig 1908, p. 6-7, kio legeblas tie ĉi interrete.